Өлең, жыр, ақындар

Күн

  • 26.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1013
Балақай,
Сені шын
Тынымсыз өбемін.
Жерге де сен үшін
Нұрымды төгемін.
Ерітем сен үшін
Көк мұзды,
Ақ қарды.
Жайнатам сен үшін
Жайқалған бақтарды.
Ақ таңда әйнектен
Сәуле боп құйылам.
Көжек боп,
Жайлап кеп
Қолыңда бұйығам.
Аялап әркімді,
Қыздырам, жылытам.
Сенің шат қалпыңды
Қалайша ұмытам?
Екеуміз,
Кел енді,
Жақсы дос болайық.
Жылу ап сенен де,
Қуансын халайық!
Бұл деген қиын ба,
Кішкентай күнімсің.
Сенің де ығыңда
Жан біткен жылынсын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сарқырама мен бұлақ

  • 0
  • 0

Сарқырама жатты ағып, шағылысып шуаққа,
Емдігі бар қастерлі былай деді Бұлаққа
(Тас астынан шылжырап жайлап қана ағатын,
Бірақ, оның аты шыққан емді деп):

Толық

Басшы піл

  • 0
  • 0

Болғанымен күшті кім,
Болса, бірақ, санасыз,
Әрі жұмсақ мінезді – бәлеге одан қаласыз.
Келді орманға басшы болып күшті Піл.

Толық

Әкешім

  • 0
  • 0

Аялайды әкешім,
Аямайды мәпесін.
Әке деген – асқар тау,
Әке деген – шат есім.

Толық

Қарап көріңіз