Өлең, жыр, ақындар

Ескерткіш

  • 30.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1789
Өмірді өлшеп Алла бөле білген,
Өлген ол, өлесің сен, өлемін мен.
Тұрғызсам деп келемін күмбезімді,
Өмірлік өлмейтұғын өлеңіммен.
Өмірде жоқ ешқандай бұлдағаным,
Махаббат, әділеттік жырлағаным.
Ерекше еліктірген, сергіттірген
Жұпарлы жібек желі гүл даланың.
Тірліктің түпкілікті бұзып мәнін,
Мансапқа, дүниеге қызықпадым.
Шарапты шалқып ішіп думандарда,
Арулар арасында қызықтадым.
Біреулер қызметімен қырланады,
Біреулер байлық қуып тырбанады.
Орнынан түсіп қалса, не көз жұмса,
Біржола бәрінен де құр қалады.
Сарай мен салтанатын мақтан көрер,
Патшалар ұшып кеткен тақтан нелер.
Қиянат жасар болсаң басқаларға,
Зауалы түбінде бір хақтан келер.
Тартасың қияметте зауалыңды,
Бересің Алла алдында жауабыңды.
Байсың ба, бақырсың ба, қарамайды,
Тек қана есептейді сауабыңды.
Мен сонда бір-ақ жанды сүйдім дер ем,
Басымды соған ғана идім дер ем.
Қорқытпа тозағыңмен, күйсемде мен,
Отына махаббаттың күйдім дер ем.
Заңың бар бағынатын, қоғамың бар,
Бәрінен биік тұрған Жоғарың бар.
Азғантай тіршілікте адал жүріп,
Адамдар, адамдыққа оралыңдар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көне күмбез түбінде

  • 0
  • 0

Көлі бар Қамқалының* мөлдіреген,
Құрағы жағасында желбіреген.
Иса ақын жырлап кеткен ертеректе,
Тарихы Құралайдың мол бір өлең.

Толық

Жер мен жырдың салмағы

  • 0
  • 0

6 000 000 000 000 000 000!
Санап шығып осынау бір таңбаны,
Алты секстрильон тонна дер
Жер шарының салмағы.

Толық

Аю бастық

  • 0
  • 0

Саялы бағанда,
Алтынды тағында
Аю бастық марқайып,
Отыр еді шалқайып.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар