Өлең, жыр, ақындар

Екі сөз

  • 30.07.2019
  • 0
  • 0
  • 4320
Бір сөз бар дүниеде өлмейтұғын,
Қарыштап қанатын кең сермейтұғын.
Жиһанға жағып берген құдіретті
Жарығы өмір-бақи сөнбейтұғын.
Нұрланып жер шарының бар алабы,
Сол сөзден алтын сәуле таралады.
Көктемде желек жайған жауқазын да
Сол сөзден тал бойына нәр алады.
Ол – бейбітшілік!
Бір сөз бар дүниеде артық жүрген,
Өртпенен айналасын шарпып жүрген.
Тарихтың алға айналған доңғалағын
Үнемі артқа қарай тартып жүрген.
Адамның аңсағаны, үміт әні –
Жүректі бейбітшілік жылытады.
Өрт болып, ажал шашқан сөздер болса,
Біржола әлем бір кез ұмытады.
Ол – соғыс!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Нөсер

  • 0
  • 0

Шаң-тозаңды үйіріп,
Жел ұйытқып еседі.
Қабағы тас түйіліп,
Аспанда бұлт көшеді.

Толық

Қоянбек

  • 0
  • 0

Баяғыда, баяғы,
Кемпір мен шал болыпты.
Саудырап қол-аяғы,
Тоқсан жасқа толыпты.

Толық

Ақынның кейбір кездері

  • 0
  • 0

Гүлдің де кезеңі бар ашылатын,
Көзіңе оттай ыстық басылатын.
Сол шақта қолтықтасып қыз бен жігіт,
Жетуге қыр басына асығатын.

Толық

Қарап көріңіз