Көлеңке мен адам
- 0
- 0
Ұстаймын деп болды әуре Көлеңкені бір Есер:
Қашып берді Көлеңке, қуып еді ол ілесе,
Көлеңке де жүгірді, жүгіргенде ол тіресе.
Қосқанда Есер екпінді, ол да зырлай жөнеді,
Бесіктегі нәресте не біледі?
Бесіктегі нәресте не біледі?Еркелетсең – елігіп, емінеді.
Сырт айпалып, сыртымнан сырластарым
Ақын емес деп жүр ғой көбі мені.
Түсініңдер, туғандар, тегі мені,
Кейде жаным желпініп, желігеді.
Жазайын деп жазбаймын жырларымды,
Өнер өзі өлең боп өріледі.
Кең дүние не деген керім еді?
Қас сұлудың қасындай керіледі.
Бар табиғат тілдесіп, үндесіп бір,
Мөлдіреген маржап боп төгіледі.
Санасаңдар санаңдар сері мені,
Санамаңдар сергелдең пері мені.
Найзағайдай жарқ етіп, нөсерлетіп,
Нағыз ақын бір күні көрінеді.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Арыстан мен түлкі
- 0
- 0
Түлкі бұрын Арыстанды көрмеген,
Көргенде алғаш аз-ақ қана өлмеген.
Кейінірек жанап барып жақындау,
Болып алды бұрынғыдан батылдау.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі