Өлең, жыр, ақындар

Қаймығып қақпа алдына көп келемін

  • 05.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1082
Қаймығып қақпа алдына көп келемін,
Үйінде бар ма, жоқ па деп келемін.
Таба алмай қайтсам-дағы қапаланып,
Келмейді саған ешбір өкпелегім.
Төгіліп кемерінен төкпегенім,
Тулайды жүрегімде отты өлеңім.
Қалсам да кақпа алдында ұзақ тұрып,
Келмейді саған ешбір өкпелегім.
Түндері тамылжыған көктеменің
Жұлдыздай қол жетпейтін көкте ме едің?
Көзіңді көрсем болды күлімдеген,
Келмейді саған ешбір өкпелегім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұрап

  • 0
  • 0

Жаздың жібек самалы
Масақтарды тербейді.
Шөлдесе егін шамалы,
«Маған сусын бер», – дейді.

Толық

Жазушылар одағы тұрмас мәңгі

  • 0
  • 0

Жазушылар одағы тұрмас мәңгі,
Тұрғанымен ешбір іс қылмас мәнді.
Таланттарды туралап тани алмас,
Жасағанмен біреуге «бір бастанғы».

Толық

Екі ит

  • 0
  • 0

Бір мырзаның Барбосы
Әлді өзі
Жаны қалмай үріп жүрді таңда осы.
Көрді бірде ескі досын өзінің,

Толық

Қарап көріңіз