Өлең, жыр, ақындар

Сергелдең

  • 05.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1095
Болмаған соң бойда жігер, қаруың,
Қырсыздықтың таттың талай зәр-уын.
Кімге керек іштен тынып жануың?
Әлдекімнің артық санап аруын,
Жүр жиілеп сыртта қонып қалуың.
Өміріңде бар әйтеуір салқындық,
Көңіліңе салып жатыр әр күн дық.
Баяны жоқ бақыт үшін әр түндік,
Ұшып-қонған көбелектің салтын қып,
Өзіңді-өзің көрсетесің жарқын қып.
Өзіңді-өзің алдандырып бір ауық,
Өзге жанға ынта-дертің жүр ауып.
Келіншегің көздің жасын бұла қып,
Жұбатады жас балаңды жылауық,
Кетті білем жарымынан түн ауып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жабайы ешкілер

  • 0
  • 0

Малшы қыста тауып ап ешкілерді жабайы,
Айтты алғысын Тәңірге, ашылып жан сарайы:
«Өте жақсы, – деді ол, – керегі жоқ қойманың,
Енді екі есе көбейеді қойларым.

Толық

Көктікен гүл

  • 0
  • 0

Өсіп тұрған Көктікен гүл құлпырып,
Жарым-жарты солып қалды кенеттен.
Сабағынан салбырап та қылқынып,
Өлетұғын сәтті күтті со беттен.

Толық

Қасқыр мен кірпі

  • 0
  • 1

Қасқыр жортып келе жатыр еді,
Қарыны ашқан пақыр еді.
Кім кезіксе де жеп қоймақ,
Қарыны бек тоймақ. Кенет

Толық

Қарап көріңіз