Өлең, жыр, ақындар

Сергелдең

  • 05.08.2019
  • 0
  • 0
  • 933
Болмаған соң бойда жігер, қаруың,
Қырсыздықтың таттың талай зәр-уын.
Кімге керек іштен тынып жануың?
Әлдекімнің артық санап аруын,
Жүр жиілеп сыртта қонып қалуың.
Өміріңде бар әйтеуір салқындық,
Көңіліңе салып жатыр әр күн дық.
Баяны жоқ бақыт үшін әр түндік,
Ұшып-қонған көбелектің салтын қып,
Өзіңді-өзің көрсетесің жарқын қып.
Өзіңді-өзің алдандырып бір ауық,
Өзге жанға ынта-дертің жүр ауып.
Келіншегің көздің жасын бұла қып,
Жұбатады жас балаңды жылауық,
Кетті білем жарымынан түн ауып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көктерек

  • 0
  • 0

Мойынқұмның кең даласы көсілген.
Құмшекердей құмы сусып есілген.
Отыз түгіл, елуінші жылдары
Бұл ауылда ешкім жоқ тал өсірген.

Толық

Көкек

  • 0
  • 0

Көктем күні болғанда,
Құстар келіп жырлайды
Бұлбұл сайрап орманда,
Бар табиғат тыңдайды.

Толық

Ауыл мен дауыл

  • 0
  • 0

Біздің ауыл ауыл еді,
Берекелі қауым еді.
Бір кісінің баласындай
Бір-біріне бауыр еді.

Толық

Қарап көріңіз