Өлең, жыр, ақындар

Мен сені көрген сәттен

  • 05.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1643
Мен сені көрген сәттен лаулап әр күн,
Гүл теріп тауға бардым, бауға бардым.
Білмеймін, азабың ба, мазағың ба?
Әйтеуір, жүрегімді жаулап алдың.
Сен мені түсінбессің, түсінерсің,
Немесе есі жоқтың ісі дерсің.
Әйтеуір, өмір бойы тыным бермей,
Жанымды от пен суға түсірерсің.
Жібектей желбіретіп тұлымыңды,
Жетектеп жүргендеймін құлынымды.
Көктемнің құбылмалы райындай,
Қалайша ұмытайын қылығыңды.
Әр сөзің, әр қимылың асыл маған,
Шығарсың жұмбақ сырым ашылмаған.
Боларсың өзің ғана басатұғын
Махаббат алауымды басылмаған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Соқпақтар

  • 0
  • 0

Қарақұм бұл –
Жолсыз дала көсілген.
Алақанның
Аясындай өресі,

Толық

Менмен тышқан

  • 0
  • 0

Кәдімгі үй Тышқаны
Шамадан тыс тойынды.
Өзін асқақ ұстады,
Әрең бұрып мойынды.

Толық

Алтын тісті арлан

  • 0
  • 0

Тілі мәлім талайға
Түлкі Арланды емдеді:
– Азу тісті қалайда
Алмастырған жөн, – деді.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар