Өлең, жыр, ақындар

Мен сені көрген сәттен

  • 05.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1650
Мен сені көрген сәттен лаулап әр күн,
Гүл теріп тауға бардым, бауға бардым.
Білмеймін, азабың ба, мазағың ба?
Әйтеуір, жүрегімді жаулап алдың.
Сен мені түсінбессің, түсінерсің,
Немесе есі жоқтың ісі дерсің.
Әйтеуір, өмір бойы тыным бермей,
Жанымды от пен суға түсірерсің.
Жібектей желбіретіп тұлымыңды,
Жетектеп жүргендеймін құлынымды.
Көктемнің құбылмалы райындай,
Қалайша ұмытайын қылығыңды.
Әр сөзің, әр қимылың асыл маған,
Шығарсың жұмбақ сырым ашылмаған.
Боларсың өзің ғана басатұғын
Махаббат алауымды басылмаған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Желбір де жібек желегім

  • 0
  • 0

Желбір де жібек желегім –
Өмірлік өлмес өлеңім.
Еліммен еркін еркелеп,
Мен де бір жасай беремін.

Толық

Зауал

  • 0
  • 0

Кейбіреудің көргенде арамдығын,
Арашаға түседі адамдығым:
«Тақсіретін тартады түбінде бір,
Жасағанмен қиянат саған бүгін».

Толық

Имандылық

  • 0
  • 0

Кейбір адам кенет өліп жатады,
Кейбір жастар ерте сөніп батады.
Кім де болса, жақсы жанның өлімі
Жан жылатып, қабырғаңа батады.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер