Өлең, жыр, ақындар

Мен сені көрген сәттен

  • 05.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1685
Мен сені көрген сәттен лаулап әр күн,
Гүл теріп тауға бардым, бауға бардым.
Білмеймін, азабың ба, мазағың ба?
Әйтеуір, жүрегімді жаулап алдың.
Сен мені түсінбессің, түсінерсің,
Немесе есі жоқтың ісі дерсің.
Әйтеуір, өмір бойы тыным бермей,
Жанымды от пен суға түсірерсің.
Жібектей желбіретіп тұлымыңды,
Жетектеп жүргендеймін құлынымды.
Көктемнің құбылмалы райындай,
Қалайша ұмытайын қылығыңды.
Әр сөзің, әр қимылың асыл маған,
Шығарсың жұмбақ сырым ашылмаған.
Боларсың өзің ғана басатұғын
Махаббат алауымды басылмаған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қайыңдар

  • 0
  • 0

Болсаң егер пайымдар,
Керемет-ау қайыңдар.
Қолаң шашы төгілген
Арудай боп көрінген.

Толық

Егерде

  • 0
  • 0

Айуандар арақ ішсе не етер еді? –
Түбіне татулықтың жетер еді.
«Балапан басымен» боп тым-тырақай,
Дүние шыр айналып кетер еді.

Толық

Әке

  • 0
  • 0

Әке – асқар тауымсың
Тиіп тұрған әуесі.
Әке – бақша-бауымсың
Иіп тұрған мәуесі.

Толық

Қарап көріңіз