Өлең, жыр, ақындар

Мен сені көрген сәттен

  • 05.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1469
Мен сені көрген сәттен лаулап әр күн,
Гүл теріп тауға бардым, бауға бардым.
Білмеймін, азабың ба, мазағың ба?
Әйтеуір, жүрегімді жаулап алдың.
Сен мені түсінбессің, түсінерсің,
Немесе есі жоқтың ісі дерсің.
Әйтеуір, өмір бойы тыным бермей,
Жанымды от пен суға түсірерсің.
Жібектей желбіретіп тұлымыңды,
Жетектеп жүргендеймін құлынымды.
Көктемнің құбылмалы райындай,
Қалайша ұмытайын қылығыңды.
Әр сөзің, әр қимылың асыл маған,
Шығарсың жұмбақ сырым ашылмаған.
Боларсың өзің ғана басатұғын
Махаббат алауымды басылмаған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шаруалар мен өзен

  • 0
  • 0

Шаруалар шықты төзім, шыдамнан,
Судан керген лаңнан:
Бұлақтар мен жылғалар
Тасыған бір кезеңде.

Толық

Жабайы ешкілер

  • 0
  • 0

Малшы қыста тауып ап ешкілерді жабайы,
Айтты алғысын Тәңірге, ашылып жан сарайы:
«Өте жақсы, – деді ол, – керегі жоқ қойманың,
Енді екі есе көбейеді қойларым.

Толық

Жолы болғыш жайран

  • 0
  • 0

Киік айтты Жайранға:
– Көп шығасың сайранға.
Жолың тіпті болғыш-ақ,
Қалтаң сыйға толғыш-ақ.

Толық

Қарап көріңіз