Өлең, жыр, ақындар

Солған адам

  • 06.08.2019
  • 0
  • 0
  • 952
Көздеуменен қара бас, құлқын қамын,
Атақ пенен даңқа ұмтылмағын.
Біле білсең ұлықтар ұлтың барын,
Мүмкін емес ешқашан ұмтылмағың.
Таққа отырып, табанда төрге шығып,
Озамын деу өзгеден – пендешілік.
Талант болсаң, тарихың танып алар,
Қалғаныңмен қатардан сәл кешігіп.
Басқаларды менсінбей, дара шалқып,
Өзін ғана өзгеден санаса артық,
Ондай жанды уақыт орныменен
Жібереді жусаннан аласартып.
Болған адам ешқашан болдым демес,
Толған адам ешқашан толдым демес.
Ең сорлысы сорлының сол емес пе?
Солған адам ешқашан солдым демес.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үш мұжық

  • 0
  • 0

Түнде үш Мұжық бұрды ауылға бастарын.
Питерде олар жүрген еді жүк тасып;
Ойнап-күліп құптасып,
Енді елге келе жатқан жұптасып.

Толық

Құштарлық

  • 0
  • 0

Тарылып тұтқиылдан бұл тынысым,
Жүрегім, жиіледі бұлқынысың.
Төңірек түнереді неге сонша?
Күн көріп келдім бе әлде құлұын үшін?

Толық

Түскен тіс

  • 0
  • 0

Отырғанда қонақта,
Танысымның түсті босап бір тісі.
Орап оны мұқияттап бұл кісі,
Салып алды қорапқа.

Толық

Қарап көріңіз