Өлең, жыр, ақындар

Қой үстінде бозторғай

  • 06.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1713
Қой үстінде бозторғай
Ұя салған кездер-ай.
Айтылмаған сөз қалмай,
Ұға салған кездер-ай.
Кішілері әр кезде
Үлкендерін сыйлаған.
Қайда, қайда сол кездер?
Кімдер бүгін сыйлы адам?
Ал, жігіттер бұл күнде
Салынған бос селтекке.
Не боп кеткен, шіркіндер?
Әйел ме, әлде еркек пе?.
Қыздар нәзік десе де,
Айылдарын жимайды.
Әттең, әттең, көшеде
Тән сатқаны қинайды.
Ақиқатты табам деп,
Сансырадым, сабылдым.
Мынау қандай заман деп,
Аңтарылдым, аңырдым.
Қиындақ жоқ жеңбейтін,
Күдіктерден арылдым.
Өмірбақи өлмейтін
Үміттерге табындым.
Кейде құлап, жаңылдым,
Жүріп өткен жолымда
Бәрін, бәрін сағындым.
Бәрі тағдыр қолында.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлеңде атыңды атап жазбасын

  • 0
  • 0

Өлеңде атыңды атап жазбасын,
Айтасың анда-санда аз ғана сын:
«Жатады өзге ақындар өліп-талып,
Сен неге салқынсың?» – деп назданасың.

Толық

Жала мен пара

  • 0
  • 0

Пара мен Жала кезікті,
Бірін-бірі тез ұқты.
Сөзді Пара бастады:
– Екеуміз мүшеміз бір бастағы.

Толық

Алтын анам, әнімсің

  • 0
  • 0

Мені күн-түн аялап,
Көрген жоқсың жан аяп.
Жемісіңді жегізген
Сенсің мәңгі сая бақ.

Толық

Қарап көріңіз