Өлең, жыр, ақындар

Жынданатын шығармын

Шабыт қыспа доғаршы өтінемін,
Бүгінде мен ертең үшін күтінемін.
Маған қалай келіп алып ұя салдың,
Мен негізі сен жоқ жанның сүтін емдім.

Шабыт маған ұйқы берші түске енбей,
Өмір сүріп уысыңа түспегендей.
Келіп кетіп ұйқымнан оятпашы
Аш қасқыр кеп мойынымнан тістегендей.

Шабыт мені барлығы да шаршатты,
Кейде үнсіз жанарымнан тапшы ақты.
Шабытпенен сыйыспаған кездерде
Ұмытсам ғой ақын деген барша атты.

Жақсы еркем барыңа мен шыдармын,
Сен маған елес, саған бірақ сыңармын.
Кетуіңді өтінсемде жарығым
Мен өзіңсіз жынданатын шығармын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз