Өлең, жыр, ақындар

Қарға мен түлкі

  • 07.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1551
Әлемге аян таңда бұл:
Өтірікші құйқылжыта мақтайды,
Сөз соңына бір қулығын сақтайды.
* * *
Ірімшікті тауып алып Қарға бір,
Талға келіп қонды да,
Таңғы асым деп, жеп алмақшы болды да,
Сәл бөгеліп, сол еді ойға ергені,
Сорына бір Түлкі жетіп келгені.
Өзі дәмді, көзді тартқан көрікті,
Ірімшіктің исіне шын елітті.
Ептеп басып, жылпос таяп талға да,
Жылмаң қаға қарады ол Қарғаға;
Сөз бастады сиқырлы бір үнімен:
«Көршім, неткен сұлу ең!
Мойын қандай, көз қандай!
Суреттеуге жетер екен сөз қандай?
Тұмсық қандай, жүн қандай!
Періштенің өзі жырлап тұрғандай!
Сайра сіңлім, ұялма! Тап осындай көрікпен
Ән шырқауға тиіссің тұла бойды еріткен,
Сенен артық құс патшасын көріп пе ем?!»
Басы айналып Қарға байғұс мадаққа,
Қуаныштан демі бітіп, әл кетті.
Бар даусымен қарқ еткен сол заматта,
Аузындағы ірімшік жерге бірден салп етті –
Бұйырды енді ол алдамшы арамтамаққа.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Балалар үйіндегі баланың арманы

  • 0
  • 0

Әлде, бірден асқанмын,
Әлде, екі жастамын.
Шыға келдім шырылдап,
Құшағынан басқаның.

Толық

Иманды ұл Иманғали

  • 0
  • 0

Атыңнан айналайын, Иманғали,
Жаралған жан екенсің иман дари.
Бір аудан болып қалар Алматыда,
Өнерлі адамдарға сыйланған үй.

Толық

Тасбақа мен қаршыға

  • 0
  • 0

Бір кездері Қаршыға мен Тасбақа,
Жануарлар секілденіп басқа да,
Жер бетінде қатар өмір сүріпті,
Бір-бірімен араласып жүріпті.

Толық

Қарап көріңіз