Өлең, жыр, ақындар

Шаруа мен жылан

  • 08.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1066
Жылан келіп Шаруадан өтінді,
Балаларын бағуға,
Адалдан нан табуға,
Еңбек етіп өтімді:
«Жыландардың жаман аты тараған,
Сондықтан да бар адам
Шошына қараған,
Нағыз жау деп санаған.
Ойлайды олар бұрыннан:
Жоқ деп бізде туыстық пен жарасым,
Оңбайды оған ұрынған,
Керек десе, жей салар өз баласын.
Мүмкін, солай, мен бөлекпін алайда,
Ниет қылман, шақпақ түгіл кісіңді.
Зұлым болу жарай ма?
Нанбасаң сен, суырып ал тісімді.
Усыз да күн көремін,
Оған сенемін.
Қысқасы, арыл күманнан,
Момынмын бар Жыланнан,
Ұлдарыңды сүйіп бағам, бұған нан!»
«Бұл сөзіңе, – деді Шаруа, – мол сеніп,
Кіргізбен үйге мен сені.
Болсаң-дағы бір Жылан,
Сене қалсам сендейге,
Жылжыған
Еріп келіп мың Жылан,
Балам түгел өлмей ме?
Мейлі, қанша бұлаңда,
Сөзің миға қонбайды.
Жақсы деген Жылан да
Маған бауыр болмайды».
* * *
Әкелер-ау, түсініңдер бұған да...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Барады күндер өтіп

  • 0
  • 0

Күндер өтіп барады, күндер өтіп,
Тәтті ұйқыға бөленген түндер өтіп.
Көпшіліктің көңілін күпті етуде
Күйкі тірлік күнделік діңкелетіп.

Толық

Шыңға шықтым

  • 0
  • 0

Мен өзім табиғатқа шын ғашықпын,
Сол үшін көк тіреген шыңға шықтым.
Көзімді тарта берді күн шығыс жақ,
Білмеймін, кімге асықтым, кімге асықтым?

Толық

Тап баса алмай тілегіңді түптегі

  • 0
  • 0

Тап баса алмай тілегіңді түптегі,
Көңілім бір көптен бері күпті еді.
Табыстық біз бара жатып үйіне,
Жан құрбыңның жолы неткен құтты еді?

Толық

Қарап көріңіз