Өлең, жыр, ақындар

Шаруа мен қарақшы

  • 08.08.2019
  • 0
  • 0
  • 878
Шаруа үй салып оңалды,
Сатып алды сүт шелек пен сиырды.
Ормандағы сүрлеу жолмен шиырлы
Кештете үйге оралды.
Шыға келіп Қарақшы ағаш түбінен,
Шаруаны тонап алды сол күйі.
«Мен сорлыны ая, – деді ол қорбиып, –
Қалдым енді сомпиып.
Сиыр үшін бір жыл қаржы жиып ем,
Осы күнге жетем деп».
«Жылама онда бекерге, –
Деді жауыз, – алайын тек керегін,
Бәрібір мен саумаймын ғой сиырды;
Онда өзіңе тиімді,
Қала қойсын шелегің».



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шынын айтсам

  • 0
  • 0

Сынға болмай төзімді,
Мақтау күткім келмейді,
Ашпай тұрып көзімді,
Ақтауды ұққым келмейді.

Толық

Жетісу жерінде

  • 0
  • 0

Жетісу,
Көркем еді жерің қандай?
Жібектей жұмсақ еді желің қандай?
Жағалап Ақсу менен Көксуыңды,

Толық

Көне күмбез түбінде

  • 0
  • 0

Көлі бар Қамқалының* мөлдіреген,
Құрағы жағасында желбіреген.
Иса ақын жырлап кеткен ертеректе,
Тарихы Құралайдың мол бір өлең.

Толық

Қарап көріңіз