Өлең, жыр, ақындар

Қолтырауын

  • 21.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1492
Ыстық жақтың көлдері,
Өзендері – мекені.
Қатар-қатар көн тері,
Қалыңдығы екі елі.
Аузын ашып апандай,
Жүзеді екен ақырын.
Балықтарды бақандай
Жұтады екен батырың.
Қолтырауын қомағай,
Қанша сұсты болса да,
Бұрыла алмас ол оңай,
Жылдам емес оншама.
Асып-саспай, артына
Бұрылғанша оралып,
Кейбір балық шарқ ұра,
Кетеді екен жоғалып.
Қолтырауын сол шақта
Дәулігіне қарамай,
Көзден жасы моншақтап,
Жылайды екен баладай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Менің анықтамам

  • 0
  • 0

Кісінің аттамаған ала жібін,
Момақан Ұлы жүздң баласымын.
Тарайтын төрт арысты Ошақтыдан
Тасжүрек – Сейіт ата саласымын.

Толық

Инелік пен құмырсқа

  • 0
  • 0

Селтеңдеген Инелік
Жазды өткізді сайрандап;
Қарайды енді қайран қап,
Суық күзден именіп

Толық

Мұз бен кірпіш

  • 0
  • 0

Күн күлімдеп, тоң жібіген кезеңде,
Мұзға мініп кірпіш жүзді өзенде.
Бұйрық берсе кейде оған бақырып:
– Тез жүрмесең кетемін, – деп, батырып,

Толық

Қарап көріңіз