Өлең, жыр, ақындар

Арыстан мен қасқыр

  • 08.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1183
Қозыны жеп жатты Арыстан таңғы асқа:
Күшік көзін алмастан,
Жүрді-дағы орындықты жағалап,
Бір тістем ет жұлып алды шамалап.
Аң патшасы оған түк те демеді,
Өйткені, ол жас еді ессіз сабалақ..
Мұны көріп Қасқыр ойға келеді:
Арыстанның, демек, әлсіз болғаны –
Үнсіз қалғаны;
Сол қозыға ауыз салды ол-дағы.
Тіршілігі тас болды –
Табанда өзі Арыстанға ас болды.
Жарып жатып деді Арыстан: «Сен ессіз,
Күшікке еріп, тектен-текке ойнадың,
Мені-дағы аяйды деп ойладың:
Ол әлі жас, ал сен күшік емессің!».



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Төлдермен тілдесу

  • 0
  • 0

– Лағым-ау, лағым,
Неден шұнақ құлағың?
– Секіріп көп құладым,
Содан шұнақ құлағым.

Толық

Туған жер

  • 0
  • 0

Туған жердей жер болмас,
Туған елдей ел болмас.
Атам қазақ айтқандай,
Елін сүйген қор болмас.

Толық

Аңқау арыстан, қу түлкі

  • 0
  • 0

Арыстандар бар аңға
Патша болған заманда
Бұғы мүйіз адамға
Шақша болған заманда.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар