Өлең, жыр, ақындар

Арыстан мен қасқыр

  • 08.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1591
Қозыны жеп жатты Арыстан таңғы асқа:
Күшік көзін алмастан,
Жүрді-дағы орындықты жағалап,
Бір тістем ет жұлып алды шамалап.
Аң патшасы оған түк те демеді,
Өйткені, ол жас еді ессіз сабалақ..
Мұны көріп Қасқыр ойға келеді:
Арыстанның, демек, әлсіз болғаны –
Үнсіз қалғаны;
Сол қозыға ауыз салды ол-дағы.
Тіршілігі тас болды –
Табанда өзі Арыстанға ас болды.
Жарып жатып деді Арыстан: «Сен ессіз,
Күшікке еріп, тектен-текке ойнадың,
Мені-дағы аяйды деп ойладың:
Ол әлі жас, ал сен күшік емессің!».



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмірге бересің бар, аласың бар

  • 0
  • 0

Өмірге бересің бар, аласың бар,
Сол үшін талпыныңдар, таласыңдар.
Бәрі де уақытпан өлшенеді,
Пенделер, сағатпенен санасыңдар.

Толық

Көк көйлек

  • 0
  • 0

Көлбең-көлбең етеді,
Көз алдыңнан өтеді.
Көлбеңдеген көк көйлек
Тобықтарға жетеді,

Толық

Бояушы

  • 0
  • 0

Зәулім үйді көрдің бе!
Зәулім үйге ендің бе!
Құлпыртқан кім сол үйді!
Соған көңіл бөлдің бе!

Толық

Қарап көріңіз