Өлең, жыр, ақындар

Арыстан мен қасқыр

  • 08.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1194
Қозыны жеп жатты Арыстан таңғы асқа:
Күшік көзін алмастан,
Жүрді-дағы орындықты жағалап,
Бір тістем ет жұлып алды шамалап.
Аң патшасы оған түк те демеді,
Өйткені, ол жас еді ессіз сабалақ..
Мұны көріп Қасқыр ойға келеді:
Арыстанның, демек, әлсіз болғаны –
Үнсіз қалғаны;
Сол қозыға ауыз салды ол-дағы.
Тіршілігі тас болды –
Табанда өзі Арыстанға ас болды.
Жарып жатып деді Арыстан: «Сен ессіз,
Күшікке еріп, тектен-текке ойнадың,
Мені-дағы аяйды деп ойладың:
Ол әлі жас, ал сен күшік емессің!».



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көбелегім

  • 0
  • 0

Ауыл маңы көл еді,
Көк майсалы бел еді.
Желпіндірген жаныды
Жұпарлы жібек жел еді.

Толық

Керемет менің көріктім

  • 0
  • 0

Керемет менің көріктім,
Кенеттен сені көріппін.
Сол күннен нәзік сезімнің
Тізгінін саған беріппін.

Толық

Төле бидің батасы

  • 0
  • 0

О, жарандар, жарандар!
Қансыраған далам бар,
Шұбырынды ақтабан,
Қысып тұрған заман бар.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар