Өлең, жыр, ақындар

Тас пен алмас

  • 08.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1773
Алмас жолда жатыр еді шаң басып,
Бір саудагер тауып алды дәл басып.
Қолдан-қолға өтті де,
Пашаға ол аттанды;
Алтынменен апталды,
Әшекейге айналып тез кетті де.
Мұны естіп, Тас қызықты балаша
Сол Алмастың тағдырына тамаша.
Былай деді бір мұжықты көргесін:
«Айналайын жерлесім,
Мені өзіңмен астанаға ала кет,
Жауында қап үнемі, көрмекпін бе бәлекет?
Алмас даңқы жетті бүгін алыстан,
Ескерусіз жататұғын қасымда,
Ол да мендей тас еді ғой басында,
Керек десе, бүйіріме жабысқан.
Ала кеткін, көзге түсіп қалармын,
Мен де сондай бір кәдеге жарармын».
Тастың сөзін тастамай ол далаға,
Алып келді қалаға.
Ойлады Тас: «Бағым одан болмас кем,
Қатар тұрам Алмаспен».
Басылып тез Тастың ойы лепірме,
Тіреуіш боп қаланды тек көпірге.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Анашым

  • 0
  • 0

Айналайын анашым,
Бар ма сендей жан асыл?
Жарқыраған жұлдыз боп жанасың.
Айналайын анашым,

Толық

Сүңгуірлер

  • 0
  • 0

Күдікшіл бір патша бопты бұрында:
Жүректі езіп, аяқ-қолды байлаған,
Қарап тұрсаң, зиян көп-ау пайдадан
Ғылымда.

Толық

Тас пен құрт

  • 0
  • 0

«Тасырлаған қандай надан ақымақ! –
Деді бір Тас жаңбыр жайлы жатып ап, –
Барлығы оған қуанышты, қарашы!
Құт қонақтай жатыр жақсы қарсы алып,

Толық

Қарап көріңіз