Өлең, жыр, ақындар

Шаруа мен ат

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1100
Бір Шаруа сұлы екті,
Мұны көрген жас Ат бір
Міңгірледі бұған талдау жасап бір:
«Қанша сұлы сепкен түріп білекті!
Естуші едім ақылды деп Адамды.
Жерді жыртып боршалап,
Ластандырып соншама,
Сұлысын ол босқа шашып тастаған,
Берсе еді ғой маған яки басқаға.
Тауықтарға яки шашып тастаса,
Барлығы да болар еді басқаша.
Тығып қойса немесе, дер едік қой сараңдық,
Текке шашып тастады – барып тұрған надандық».
Күз болғанда Шаруа егінжайын шапты орып,
Атын бақты ақыры сол сұлыны сап беріп.
* * *
О, оқушым, сенем бұған күмәнсіз,
Аттың ойын қолдамайтын шығарсыз.
Ертеден-ақ, тіпті осы заманда
Кейбір топас надандар,
Тағдыр жайлы бұлаңсыз
Жүр емес пе көпіріп,
Алдағысын өзі білмей отырып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алтын тісті арлан

  • 0
  • 0

Тілі мәлім талайға
Түлкі Арланды емдеді:
– Азу тісті қалайда
Алмастырған жөн, – деді.

Толық

Келін хикаясы

  • 0
  • 0

Оң ба, әлде теріс пе,
«Тақиялы періште»
Деген фильм кергенбіз,
Күлкіден бір өлгенбіз.

Толық

Шаруа мен қой

  • 0
  • 0

Шаруа Қойды сотқа берді айыптап;
Түнде маған қиянат іс қылды деп.
Табан асты талқан болып Түлкі сот,
Екі жаққа сұрақ қойды байыптап,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар