Өлең, жыр, ақындар

Ит пен ат

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1283
Жүретұғын Шаруаның үйінде
Ит Атпенен сөйлесті тар пейілмен:
«Міне, – деді ол, – қожамыз зор күйінде,
Маған қарап, қуса еді ғой сені үйден.
Жасап жүрген ерлігің жоқ түк те артық.
Маған тіпті теңесетін түрің жоқ,
Мен байқұста күні-түні тыным жоқ:
Күндіз қарап табынына даланың,
Түнде үйді бағамын».
«Рас, – деді Ат со жерде, –
Сайрадың-ақ оңды сен.
Мен жүк тартып, жер жыртпасам егерде,
Осы үйде боп, күзетер ең неңді сен?»



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мысалдан да тәлім ал

  • 0
  • 0

Ұққан құлақ қанығар,
Түйіп айтар мәні бар.
Ой тастайды астарлап
Мысалдан да тәлім ал.

Толық

Жолда тас жатыр

  • 0
  • 0

Енсе де жанарыңа сұрақ, күдік,
Өмір өтіп барады жылап, күліп...
Қызықсың-ау, адамдар,
Жолдарыңнан

Толық

Ұр, тоқпақ

  • 0
  • 0

Ақын ақын болар ма?
Ақын батыл болар ма?
Өз ұлтының тағдырын
Толғамаса шын тоқтап?

Толық

Қарап көріңіз