Өлең, жыр, ақындар

Ит пен ат

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1398
Жүретұғын Шаруаның үйінде
Ит Атпенен сөйлесті тар пейілмен:
«Міне, – деді ол, – қожамыз зор күйінде,
Маған қарап, қуса еді ғой сені үйден.
Жасап жүрген ерлігің жоқ түк те артық.
Маған тіпті теңесетін түрің жоқ,
Мен байқұста күні-түні тыным жоқ:
Күндіз қарап табынына даланың,
Түнде үйді бағамын».
«Рас, – деді Ат со жерде, –
Сайрадың-ақ оңды сен.
Мен жүк тартып, жер жыртпасам егерде,
Осы үйде боп, күзетер ең неңді сен?»



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаным

  • 0
  • 0

Айдан әлде жұлдыздан,
Хабар келді бір қыздан.
Қарап қалар кез емес,
Бұл – Эс-Эм-Эс!

Толық

Егінші мен ақылгөй

  • 0
  • 0

Бір Егінші көкткем жұмсап мол күшін,
Жерін жыртып, ешбір тыным көрмеді:
Ыждаһатты ер болатын ол кісі,
Әрі мықты, оңды еді;

Толық

Ақынға

  • 0
  • 0

Емес бұл саған менің жағынуым,
Немесе тәңір тұтып табынуым,
Түсіне біле-білген адам болса,
Ағынан ақтарылып жарылуым.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер