Өлең, жыр, ақындар

Домкраттың мұңы

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1038
Көріп қалып Ісмерді,
Домкрат шын тістенді: –
Шар болаттан істелдім,
Бойыма зор күш бердің.
Үйреншікті міндетім –
Көтеретін күнбе-күн
Машина ауыр жүк емес,
Трактор да түк емес.
Қожайыным алайда,
Қуатыма қарай ма?
Жаңа іс жүктеп табанда,
Салып қойды Адамға.
Жетесізді жетелеп,
Қауқарсызды «көкелеп»,
Қайран күшім қор болды,
Тамыр-таныстық сор болды...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мәңгі күдік

  • 0
  • 0

Атқызғанмен қаншама үміт таңды,
Керуендер қаншама тұрып қалды?
Қуанышты қаншама болғанымен,
Адамзаттың ғұмыры күдік мәңгі.

Толық

Күн

  • 0
  • 0

Балақай,
Сені шын
Тынымсыз өбемін.
Жерге де сен үшін

Толық

Сезіну

  • 0
  • 0

Кейбір сәт шулы топқа кезігемін,
Отырып ойсыздармен езілемін.
Санамды сауықтырар саңлау таппай,
Мен сонда жалғыздықты сезінемін.

Толық

Қарап көріңіз