Өлең, жыр, ақындар

Домкраттың мұңы

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1104
Көріп қалып Ісмерді,
Домкрат шын тістенді: –
Шар болаттан істелдім,
Бойыма зор күш бердің.
Үйреншікті міндетім –
Көтеретін күнбе-күн
Машина ауыр жүк емес,
Трактор да түк емес.
Қожайыным алайда,
Қуатыма қарай ма?
Жаңа іс жүктеп табанда,
Салып қойды Адамға.
Жетесізді жетелеп,
Қауқарсызды «көкелеп»,
Қайран күшім қор болды,
Тамыр-таныстық сор болды...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мысық пен бүрге

  • 0
  • 0

Ерте, ерте, ертеде,
Әйтеуір, бір өлкеде,
Жүні жібек үлпілдек,
Бүйірі тоқ бүлкілдек,

Толық

Ақын мен қарақшы

  • 0
  • 0

Қапас үйде түн-түнек
Сот алдына тұрды кеп
Бір мезетте екі айыпты: Қарақшы
(Ел тонайтын үлкен жолдың бойында,

Толық

Қу қоян

  • 0
  • 0

Ұстап алып Арыстан,
Былай деді Қоянға:
– Қарыным аш қабысқан,
Сені жесем, тоям ба?

Толық

Қарап көріңіз