Өлең, жыр, ақындар

Домкраттың мұңы

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 857
Көріп қалып Ісмерді,
Домкрат шын тістенді: –
Шар болаттан істелдім,
Бойыма зор күш бердің.
Үйреншікті міндетім –
Көтеретін күнбе-күн
Машина ауыр жүк емес,
Трактор да түк емес.
Қожайыным алайда,
Қуатыма қарай ма?
Жаңа іс жүктеп табанда,
Салып қойды Адамға.
Жетесізді жетелеп,
Қауқарсызды «көкелеп»,
Қайран күшім қор болды,
Тамыр-таныстық сор болды...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Білім – шырақ жағылар

  • 0
  • 0

Жан болмасаң жалығар,
Талай асыл табылар.
Қуатымен білімнің
Жер менен көк табынар.

Толық

Жаз жарқыным

  • 0
  • 0

– Құп болсын тілегің,
Айтшы, жаз, жарқыным,
Қай жаққа жібердің
Таңғы ауа салқынын?

Толық

Саудагер

  • 0
  • 0

«Андрей-ау, бері кел!
Қайда жүрсің? Бері кел де мені көр,
Үйрен, балам, атаңнан!
Мен секілді сауда етсең, олжа түсер матаңнан», –

Толық

Қарап көріңіз