Өлең, жыр, ақындар

Кілт пен құлып

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1679
Есікте құлып тұрды,
Тесікте кілт тұрды,
Соңғысы күліп тұрды:
– Құлыпты қашанда,
Жабам да, ашам да.
Сонда да
Бағамды ол білмейді,
Көзіне ілмейді.
Өкпем сол ғана –
Сені жұрт пір дейді.
Бірақ, менсіз
Ретсіз, жөнсіз
Үйге ешкім кірмейді.
Құлып былай деді:
– Соншалық Құдай ма едің?
Үйді бақсаң,
Мені ашып-жапсаң,
Орындағаның қожаның бұйрығын.
Ал, өзінше ашпайтын,
Ешқайда баспайтын,
Белгілі ғой құйрығың.
* * *
Мысалда мынандай мән бар:
Біреусіз ештеме шешпейтін,
Өзінше өспейтін
Аз емес қой жандар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

ЖенПИ

  • 0
  • 0

ЖенПИ – қыздың атағы,
ЖенПИ – қыздың жатағы.
ЖенПИ десе жүректе
Жаңа бір таң атады.

Толық

Ұрт пен мұрт

  • 0
  • 0

Мұрт қаулап өсіпті,
Өсіпті де бөсіпті:
– Осы мен Мұртпын ба?
– Мұртпын!

Толық

Бақыттымын мен

  • 0
  • 0

Сағынып келем,
Қамығып келем.
Өзіңді аңсап,
Асығып келем.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар