Өлең, жыр, ақындар

Кілт пен құлып

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1843
Есікте құлып тұрды,
Тесікте кілт тұрды,
Соңғысы күліп тұрды:
– Құлыпты қашанда,
Жабам да, ашам да.
Сонда да
Бағамды ол білмейді,
Көзіне ілмейді.
Өкпем сол ғана –
Сені жұрт пір дейді.
Бірақ, менсіз
Ретсіз, жөнсіз
Үйге ешкім кірмейді.
Құлып былай деді:
– Соншалық Құдай ма едің?
Үйді бақсаң,
Мені ашып-жапсаң,
Орындағаның қожаның бұйрығын.
Ал, өзінше ашпайтын,
Ешқайда баспайтын,
Белгілі ғой құйрығың.
* * *
Мысалда мынандай мән бар:
Біреусіз ештеме шешпейтін,
Өзінше өспейтін
Аз емес қой жандар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ризамын барға

  • 0
  • 0

О, Алла, Алла,
Ризамын барға.
Ақырындап, жайлап
Жылжыта бер алға.

Толық

Аю бастық

  • 0
  • 0

Саялы бағанда,
Алтынды тағында
Аю бастық марқайып,
Отыр еді шалқайып.

Толық

Бұл тағдырдың қаттылығын қараңыз

  • 0
  • 0

Бұл тағдырдың қаттылығын қараңыз –
Көп жыл бойы қосылмады арамыз.
Жүрегімде алаулады жыр болып,
Желке шашы желбіреген бала қыз.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер