Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Кілт пен құлып

Абдрахман Асылбек

Кілт пен құлып

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1739
Есікте құлып тұрды,
Тесікте кілт тұрды,
Соңғысы күліп тұрды:
– Құлыпты қашанда,
Жабам да, ашам да.
Сонда да
Бағамды ол білмейді,
Көзіне ілмейді.
Өкпем сол ғана –
Сені жұрт пір дейді.
Бірақ, менсіз
Ретсіз, жөнсіз
Үйге ешкім кірмейді.
Құлып былай деді:
– Соншалық Құдай ма едің?
Үйді бақсаң,
Мені ашып-жапсаң,
Орындағаның қожаның бұйрығын.
Ал, өзінше ашпайтын,
Ешқайда баспайтын,
Белгілі ғой құйрығың.
* * *
Мысалда мынандай мән бар:
Біреусіз ештеме шешпейтін,
Өзінше өспейтін
Аз емес қой жандар.

Абдрахман Асылбек кілт құлып кілт пен құлып Абдрахман Асылбек өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қосылу мен айырылу

  • 0
  • 0

Дүниенің ақ-қарасын біле-біл,
Өміріңді барша мәнді сүре біл.
Күн мен түннің алмасқаны секілді,
Қосылу мен ажырасу – бұл өмір.

Толық

Меңгеруші қоян

  • 0
  • 0

Таныстардың сыйлығымен,
Арыстанның бұйрығымен
Қоянға бақ қона қалды,
Меңгеруші бола қалды.

Толық

Кейде жазып тынбаймын

  • 0
  • 0

Кейде жазып тынбаймын,
Шабытымды шыңдаймын.
Жыр соңынан жыр келіп,
Сергіп қалам мұндай күн.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер