Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Кілт пен құлып

Абдрахман Асылбек

Кілт пен құлып

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1762
Есікте құлып тұрды,
Тесікте кілт тұрды,
Соңғысы күліп тұрды:
– Құлыпты қашанда,
Жабам да, ашам да.
Сонда да
Бағамды ол білмейді,
Көзіне ілмейді.
Өкпем сол ғана –
Сені жұрт пір дейді.
Бірақ, менсіз
Ретсіз, жөнсіз
Үйге ешкім кірмейді.
Құлып былай деді:
– Соншалық Құдай ма едің?
Үйді бақсаң,
Мені ашып-жапсаң,
Орындағаның қожаның бұйрығын.
Ал, өзінше ашпайтын,
Ешқайда баспайтын,
Белгілі ғой құйрығың.
* * *
Мысалда мынандай мән бар:
Біреусіз ештеме шешпейтін,
Өзінше өспейтін
Аз емес қой жандар.

Абдрахман Асылбек кілт құлып кілт пен құлып Абдрахман Асылбек өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өтірікші

  • 0
  • 0

Алыс жерден жолаушылап оралған
Дворянин (мүмкін, князь болар да),
Танысымен келе жатып жаяулап,
Барған жері туралы айтып мақтанды,

Толық

Бала бүркіт

  • 0
  • 0

Көктемнің бір күні еді,
Айнала әсем гүл еді.
Қолға түсті кішкентай
Түздің тағы түлегі.

Толық

Қарақшы мен арбакеш

  • 0
  • 0

Жол шетінде бұта ішіне бұғынып,
Олжа күтіп, бір Қарақшы бекінді.
Көкжиекке көз тастайды үңіліп,
Іннен шыққан қарны аш Аю секілді;

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер