Өлең, жыр, ақындар

Кілт пен құлып

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1878
Есікте құлып тұрды,
Тесікте кілт тұрды,
Соңғысы күліп тұрды:
– Құлыпты қашанда,
Жабам да, ашам да.
Сонда да
Бағамды ол білмейді,
Көзіне ілмейді.
Өкпем сол ғана –
Сені жұрт пір дейді.
Бірақ, менсіз
Ретсіз, жөнсіз
Үйге ешкім кірмейді.
Құлып былай деді:
– Соншалық Құдай ма едің?
Үйді бақсаң,
Мені ашып-жапсаң,
Орындағаның қожаның бұйрығын.
Ал, өзінше ашпайтын,
Ешқайда баспайтын,
Белгілі ғой құйрығың.
* * *
Мысалда мынандай мән бар:
Біреусіз ештеме шешпейтін,
Өзінше өспейтін
Аз емес қой жандар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сыбызғы

  • 0
  • 0

Егер тартып қараса,
Сыбызғы үні тамаша!
Дала ұйып тұр тыңдап.
Ойна, сыбызғы!

Толық

Кешкі мектеп

  • 0
  • 0

Жалқаубай мен Аңқаубай,
Маңғазданған Марқаубай,
Пысықсынған Әлі де, –
Жиналады бәрі де.

Толық

Жел мен жантақ

  • 0
  • 0

Бірде гулеп жел тұрып,
Екпіндей кеп ентігіп,
Жапандағы жантаққа
Былай деді желпініп:

Толық

Қарап көріңіз