Өлең, жыр, ақындар

Қарлығаш пен құзғын

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1148
Жанып жатты көлдің беті лапылдап,
Құзғын оған келді де ұшып жақындап,
Тез өртеніп кетсін деп,
Орны құрғап кепсін деп,
От үстіне тастады бір қу шөпті;
Көл бірақ та өзгерген жоқ қалпынан.
Бір Қарлығаш ұшып өтіп артынан:
«Жанып жатыр көл неге?
Өшірмеймін мен неге? –
Деп жалынға жалғыз тамшы су септі.
Тамшы деген немене?
Соған да от сөне ме?
Лаулады бір қалыпты.
Түсіндік тек біз мұнда:
Қарлығыш та, Құзғын да
Өз ниеттерін танытты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Артықшылық

  • 0
  • 0

Сабын үшін жұлқысып,
Бір-бірімен қырқысып,
Жатқан жұртты көрді де,
Бір жас жігіт келді де,

Толық

Алып тұлға Абайым

  • 0
  • 0

О, ағайын, ағайын,
Домбырамды қағайын.
Ұлы тойдың тұсында
Тау суындай ағайын.

Толық

Жақсылыққа барғаның

  • 0
  • 0

Жақсылыққа барғаның –
Жалын атып жанғаның.
Жақын тұтып жатты да,
Құшағыңа алғаның.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар