Өлең, жыр, ақындар

Қарлығаш пен құзғын

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1116
Жанып жатты көлдің беті лапылдап,
Құзғын оған келді де ұшып жақындап,
Тез өртеніп кетсін деп,
Орны құрғап кепсін деп,
От үстіне тастады бір қу шөпті;
Көл бірақ та өзгерген жоқ қалпынан.
Бір Қарлығаш ұшып өтіп артынан:
«Жанып жатыр көл неге?
Өшірмеймін мен неге? –
Деп жалынға жалғыз тамшы су септі.
Тамшы деген немене?
Соған да от сөне ме?
Лаулады бір қалыпты.
Түсіндік тек біз мұнда:
Қарлығыш та, Құзғын да
Өз ниеттерін танытты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кім қандай ғұмыр кешкен

  • 0
  • 0

Отыз бес жыл,
Отыз бесінші көктемім.
Отыз бес жыл – уақыт қой көп керім.
Отыз бес жыл қуарып,

Толық

Қарт пен үш жігіт

  • 0
  • 0

Бір қарт кісі жатыр еді тал тігіп:
«Сені, сірә, албасты жын ұрған ба?
Бұл өмірмен қоштасқалы тұрғанда? –
Деп үш жігіт шалдың көңлін қалдырып,

Толық

Сүйеді екем

  • 0
  • 0

Сүйеді екем, сүйеді екем мен сені,
Сен екенсің өмірімнің өлшемі.
Сәл көрмесем, зіл басады еңсені,
Жоғалғандай жүрегімнің бөлшегі.

Толық

Қарап көріңіз