Өлең, жыр, ақындар

Қарлығаш пен құзғын

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1013
Жанып жатты көлдің беті лапылдап,
Құзғын оған келді де ұшып жақындап,
Тез өртеніп кетсін деп,
Орны құрғап кепсін деп,
От үстіне тастады бір қу шөпті;
Көл бірақ та өзгерген жоқ қалпынан.
Бір Қарлығаш ұшып өтіп артынан:
«Жанып жатыр көл неге?
Өшірмеймін мен неге? –
Деп жалынға жалғыз тамшы су септі.
Тамшы деген немене?
Соған да от сөне ме?
Лаулады бір қалыпты.
Түсіндік тек біз мұнда:
Қарлығыш та, Құзғын да
Өз ниеттерін танытты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айналайын туған жер

  • 0
  • 0

Сағынышым, аяулым, асыл әнім,
Туған жер деп ән салсам, ашыламын.
Кетсем шалғай кей кезде құстай ұшып,
Мен өзіңе жеткенше асығамын.

Толық

Ертегілер елінде

  • 0
  • 0

Бұлттар қалқып барады,
Өзен шалқып ағады.
Құстар қанат қағады,
Балалар не табады?

Толық

Бесіктегі нәресте не біледі?

  • 0
  • 0

Бесіктегі нәресте не біледі?
Еркелетсең – елігіп, емінеді.
Сырт айпалып, сыртымнан сырластарым
Ақын емес деп жүр ғой көбі мені.

Толық

Қарап көріңіз