Өлең, жыр, ақындар

Қарлығаш пен құзғын

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1199
Жанып жатты көлдің беті лапылдап,
Құзғын оған келді де ұшып жақындап,
Тез өртеніп кетсін деп,
Орны құрғап кепсін деп,
От үстіне тастады бір қу шөпті;
Көл бірақ та өзгерген жоқ қалпынан.
Бір Қарлығаш ұшып өтіп артынан:
«Жанып жатыр көл неге?
Өшірмеймін мен неге? –
Деп жалынға жалғыз тамшы су септі.
Тамшы деген немене?
Соған да от сөне ме?
Лаулады бір қалыпты.
Түсіндік тек біз мұнда:
Қарлығыш та, Құзғын да
Өз ниеттерін танытты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аңшы

  • 0
  • 0

Ертіп алып күшігін,
Киіп алып ішігін,
Інім кетті орманға,
Аң көп дейді ол маңда.

Толық

Бар екен ғой...

  • 0
  • 0

Мына дүние деп жүрсем тар екен ғой,
Шетсіз-шексіз кең әлем шар екен ғой.
Ата даңқын аяққа таптатпайтын
Бар екен ғой жігіттер, бар екен ғой.

Толық

Өмір туралы ұғым

  • 0
  • 0

Бір-ақ өмір тышқанға,
Бір-ақ өмір мысыққа.
Бір-ақ өмір ұшқанға,
Бір-ақ өмір пысыққа.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар