Өлең, жыр, ақындар

Қарлығаш пен құзғын

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1028
Жанып жатты көлдің беті лапылдап,
Құзғын оған келді де ұшып жақындап,
Тез өртеніп кетсін деп,
Орны құрғап кепсін деп,
От үстіне тастады бір қу шөпті;
Көл бірақ та өзгерген жоқ қалпынан.
Бір Қарлығаш ұшып өтіп артынан:
«Жанып жатыр көл неге?
Өшірмеймін мен неге? –
Деп жалынға жалғыз тамшы су септі.
Тамшы деген немене?
Соған да от сөне ме?
Лаулады бір қалыпты.
Түсіндік тек біз мұнда:
Қарлығыш та, Құзғын да
Өз ниеттерін танытты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен кіммін?

  • 0
  • 0

О, Алла, Алла!
Жерімді, Елімді,
Өзімді жаратқан
Бір өзіңе құлмын.

Толық

Батырлық

  • 0
  • 0

Айтқан сөзге болған ба;
– Барамын да орманға,
Көремін, – деп, – елікті,
Болат бір күн желікті.

Толық

Жаны жарқын жандар

  • 0
  • 0

Өмірде бар ғой, шіркін, жаксы адамдар,
Көңілі – ақ шағала, ақша таңдар.
Жасанға жайнап кетер барлық әлем,
Бір сәтке көніліңді тапса адамдар.

Толық

Қарап көріңіз