Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Табиғат пен көз

Абдрахман Асылбек

Табиғат пен көз

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1604
Табиғат бір тұрған еді құлпырып:
Көкті тіреп таулары,
Жайқатылып баулары,
Бел-белесте гүл тұнып.
Бірде өзіне таңдана,
Былай деді паңдана:
«Мен болмасам тегінде,
Мына өмір өмір ме?
Тауларымнан сылдырап,
Ағып жатыр мың бұлақ,
Үйрек ұшып, қаздар қонаған көлімде.
Қысқасы, ғалам бұл,
Менсіз қараңғы».
Көз жалт етті,
Былайша саңқ етті:
«Таласпан, ерексің,
Бірақ та, баға беретін,
Көз болмаса көретін,
Сен кімге керексің?».
* * *
Көретұғын көз болмаса дұрыстап,
Табиғат – бір қуыс нақ.

Абдрахман Асылбек табиғат көз табиғат пен көз Абдрахман Асылбек өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бақбақ

  • 0
  • 0

Көктем келген шақта,
Қыр басында қаптап,
Секілді аппақ мақта
Жайқалады бақбақ.

Толық

Бас жазу

  • 0
  • 0

Былай деді бір мас:
«Не істеу керек бұл бас?
Иықта байланып тұруы керек.
Жер шары секілді домалақ,

Толық

Мүше

  • 0
  • 0

Екі аяғың сау болса,
Асулардан асарсың.
Екі қолың сау болса,
Жақсы заттар жасарсың.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер