Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Табиғат пен көз

Абдрахман Асылбек

Табиғат пен көз

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1862
Табиғат бір тұрған еді құлпырып:
Көкті тіреп таулары,
Жайқатылып баулары,
Бел-белесте гүл тұнып.
Бірде өзіне таңдана,
Былай деді паңдана:
«Мен болмасам тегінде,
Мына өмір өмір ме?
Тауларымнан сылдырап,
Ағып жатыр мың бұлақ,
Үйрек ұшып, қаздар қонаған көлімде.
Қысқасы, ғалам бұл,
Менсіз қараңғы».
Көз жалт етті,
Былайша саңқ етті:
«Таласпан, ерексің,
Бірақ та, баға беретін,
Көз болмаса көретін,
Сен кімге керексің?».
* * *
Көретұғын көз болмаса дұрыстап,
Табиғат – бір қуыс нақ.

Абдрахман Асылбек табиғат көз табиғат пен көз Абдрахман Асылбек өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмірге онда келмеген

  • 0
  • 0

Шайтан көл жатыр еркелеп,
Еркелеп самал еседі.
Бір кезде осы өлкеде
Топан су болған деседі.

Толық

Үздік оқушы

  • 0
  • 0

Талап деген өскелең,
Оны дәйім ескерем.
Сондықтан да сабақты
Оқимын тек «беске» мен.

Толық

Торғай

  • 0
  • 0

Торғай, торғай, торғаймын,
Сені қалай қорғайсың?
Анаң менің көк құшып,
Жемін іздеп, кетті ұшып.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер