Бұл дала

Бұл дала не көрмеген, не көрмеген,
Тарихтың көшінен еш бөгелмеген.
Сақ, үйсін, ғұн бабамның көзіндей боп,
Кең байтақ қазақ жері бізге жеткен.

Бабаларым ащы термен, қанын төккен,
Бұл даланың әлі көптей сыры бүккен.
Тау, тасымен, өзен, көлі, кең жазығы,
Сыр шерткендей астарлатып өткен күннен.

Сарыарқа, Ұлытау мен, Маңғыстауым
Хан тәңірі, Алатау мен өр Алтайым.
Еділ-жайық, Арал, Каспий, Балқаш, Нұрам,
Бабалардан мирас болған құнды мұрам.

Бұл даланың жер қойнауы алтын, күміс,
Беткейінде, дәнді-дақыл, арпа, күріш.
Төскейінде нулы орман, гүл оранған,
Саясында бау-бақшасы зәм-зәм судан.

Бұл даладан талай асыл түлеп ұшқан,
Ақын, жырау өлең сөзден май тамызған,
Би, шешендер әділдікпен үкім қылған,
Хан, көсемдер даралықпен билік құрған,
Қас батырлар елін, жерін қорғаштаған.

Бұл даланың құм, тасыда қымбат маған.
Бұл даланың орман, тауы қымбат маған,
Қымбат маған өзен, көлі
Адам аяқ баспаған нуларымен,
Ми жазығы, кең жайлауы қымбат маған.

Бұл даланы қорғап өткен батыр бабам,
Ұрпағына зор үмітпен сенім артқан.
Ерен ұрпақ өкілінің бірі болам,
Бабалардың аманатын арқалаған.

---