Өлең, жыр, ақындар

Сағымға ерген сағыныш

  • Bibit
  • 09.12.2019
  • 0
  • 1
  • 2559
Сағыныштан өртегендей нала мұң,
Бұлар үшін кімге кінә артамын.
Сау басыма бұғау салып сары уайым,
Сабырсызғып жараттығой Құдайым.
Жақсы адам, жаман іс әсте қылмайды,
Сол секілді сезімде зорлық болмайды.
Сан тарау жолмен бөлгенде оны бөлшектеп,
Кей кезде бізге жұрнағы түспей қинайды.
Қиналып қалам сезімсіз жүдеп мүжіліп,
Мүгедек жандай беймаза күйге бүгіліп.
Елерем кейде пері соққан пендей,
Махаббат–дейтін азапты ойға булығып.
Қаннен қаперсіз қаламын сосын қабаржып,
Қара күздей қара суыққа оранып.



Пікірлер (1)

Модератор

Егер авторы өзіңіз болсаңыз -авторы өзім- дегенді басыңыз. Қаламды басып өңдеуге болады. Сайысқа қосу үшін bilim2019 ілмегі керек.

Пікір қалдырыңыз

Біз неге Алматыны сағынамыз

  • 0
  • 1

Біз неге Алматыны сағынамыз,
Жүрекке сезім отын тамызамыз.
Ғашықтар қаласы болғасын ба,
Сол жаққа алып-ұшып асығамыз.

Толық

Өтіпті-ау

  • 0
  • 0

Сағынба дейсің,
сағынарлықтай кімсің сен?
Мен сені күткем,​
бірақ сен әсте келмеген.

Толық

Сағыныш

  • 0
  • 1

Сенесіңбе мен сені сағынамын,
Оранып ап жүремін сағымға мың.
Сұрауы көп, жауабы жоқ сан сұрақ,
Ой санамды торлап қойды тұмшалап.

Толық

Қарап көріңіз