Өлең, жыр, ақындар

Жазылмаған жырмен тілдесу

  • 24.09.2021
  • 0
  • 0
  • 286
Қалтарыста сөздердің басы бұғып,
Жазылмаған жыр, тұрсың жасырынып.
Жасырынып қайтесің, жарқыным-ау,
Нөсеріңді төксеңші, жасын ұрып.
Ұяңсың ба,
Болмаса қиялсың ба?
Қиял десем, көңілге сыярсың ба?
Қымбатыңды, періштем, қиярсың ба,
Келіп нәзік сәулеңді құярсың ба?
Жатырсың ба ашылмас сыр түбінде,
Отырсың ба гүлдердің бүршігінде?
Мөлдіреген тамшының бірі болып,
Тұрсың ба әлде ілініп кірпігімде?
Қайда болсаң онда бол, ашыққа шық,
Жіберсеңші нұрыңды шашып-шашып.
Жан емеспін жаралған бал ашуға,
Ақынмын ғой, алайын тасып-тасып.
Кеткендей бір кенеттен көл төгіліп,
Таудай-таудай толқындар төңкеріліп,
Теңіз көшіп өтсе екен көз алдымнан,
Ақ айдынға айналам көмкеріліп.
Сонан кейін не болсам о болайын,
Толқыныңмен бірге аунап жоғалайын.
Ең болмаса тұрармын өсіп шығып
Қара суға үңілген қоғадайын.
Жазылмаған жұмбақ жыр, келші бері,
Сенде барлық ойымның еншілері.
Тереземді түндерде жиірек ұр,
Жүрегімнің құпия көршілері!..

1981



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қара орман еді

  • 0
  • 0

Мінгенде тартып ат жалын,
Қара орман еді қапталым.
Найзағай түсе бастады,
Лапылдап сұмдық от­-жалын.

Толық

Уақыттың бабын таппай

  • 0
  • 0

Заманның сиқын кеше күлкі етіп ем,
Шошиын дедім бүгін сүрпетінен.
Сілкініп жүре берді шыр айналам,
Сәл ғана сынған шидей сырт етіп ем.

Толық

Әлқисса

  • 0
  • 0

Басынан көне тарих төмен құлдап,
Тағдырын туған елдің келем жырлап.
Өзегім талып жеткен Тәуелсіздік,
Өмірде не бар екен сенен қымбат!?

Толық

Қарап көріңіз