Соғыс зардаптары

Балаларды жылатып, жетім еткен,
Аналарды жесір қып, сетінеткен,
Бабалардың басын алып, соғыс деген –
Жұлды талай жүректі көкіректен.

Соғыс алды інілердің ағаларын,
Қанға бояп, өзен-көл жағалауын.
Отан үшін соғыста жанын беріп,
Қанша бабам өлді екен? Санамадым.

Елді қырып, жойып бардан жоқ істеген,
Адамзатқа қасірет соғыс деген.
Соғыстың жылдарында азап шегіп,
Бала қалды әкемен көріспеген.

Соғыс көріп, орнамай санаға жаз,
Болды әкеден қамқорлық балаға аз.
Отан үшін отағасы аттандырып,
Отбасылар алды орнына қара қағаз.

Ескеріп ел-жұртының нала-мұңын,
Балалар байқатпады балалығын.
Жауға аттанды жасөспірім шақтарында
Қару алып орнына қаламының.

Теңселткенде жауым келіп жарымды асқар,
Жігерлерін көрсетті жалын жастар.
Қатал соғыс жолына түсіп кетті
Нәзік жанды, қаракөз қарындастар.

Бейбітшілік заман ғой, шіркін, бүгін!
Еске алайық басып тұрған мың күнді мұң.
Қолы менен аяғын алып соғыс
Көп адамның шектеді мүмкіндігін.

Байқалған қиын шақта жүйріктігі,
Ұмытпайық жауға шапқан кіл мықтыны.
Барлық соғыс тарихта қалып мәңгі,
Әлемнің ата берсін бейбіт күні.

---