Өлең, жыр, ақындар

Алма бағы

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1736
Қол тимеді, келе алмадым бұл күзде,
Көне тартып қалыпты ғой жол сізге.
Жалаң ағаш, тылсым төбе үн-түнсіз,
Әлде қыста бұ соғуым жөнсіз бе?
Мүлгуін-ай, сезімсіздей тым ұйып,
Діндар жандай ән мен күйден тыйылып.
Мені күте қалғып әлде кетті ме,
Жылуына ақ көрпенің бұйығып.
Гүл көктемде, думан жазда – жыр қандай,
Күзде қанша түр мен түске сырланды-ай…
Өнерпаз қыс – тағы өнерін танытты –
Осы бақта мақта өсіп тұрғандай…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сын

  • 0
  • 0

Меңгеріп ұстаз тән ісін
Оқыттым көп жыл мүдірмей.
Шәкірттер ұғып мәнісін
Тапсырды сынын кідірмей.

Толық

Естелік

  • 0
  • 0

Бала кез — жалақ ерін, жыртық иін —
Ойласам қызық екен тұрпым кейін.
Еске алдым бірер сөзді ғажап шақтан,
Қойсын деп өткен күнге ұлтым зейін.

Толық

Әбішке жұбату

  • 0
  • 0

Асыл азбас, алтынды тот баспайды,
Жақсы өлсе рухы асқақтайды.
Жасыта алмас дананы тірлік сыны,
Қыран күнге қараса қас қақпайды.

Толық

Қарап көріңіз