Өлең, жыр, ақындар

Алма бағы

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1609
Қол тимеді, келе алмадым бұл күзде,
Көне тартып қалыпты ғой жол сізге.
Жалаң ағаш, тылсым төбе үн-түнсіз,
Әлде қыста бұ соғуым жөнсіз бе?
Мүлгуін-ай, сезімсіздей тым ұйып,
Діндар жандай ән мен күйден тыйылып.
Мені күте қалғып әлде кетті ме,
Жылуына ақ көрпенің бұйығып.
Гүл көктемде, думан жазда – жыр қандай,
Күзде қанша түр мен түске сырланды-ай…
Өнерпаз қыс – тағы өнерін танытты –
Осы бақта мақта өсіп тұрғандай…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сырласу

  • 0
  • 0

Тұрпайылау болғанмен түрім менің
Түсінсейші, жан досым, жаным нәзік.
Сенің маған наз айтар бар ма жөнің,
Айтқызбай-ақ жүрекпен тұрам сезіп.

Толық

Жұмыр жер сенің бесігің

  • 0
  • 0

Жұмыр жердің бесігіне бөлендің,
Ұлы, қызы жер емшегін тел емдің.
Барлық адам туыс маған көрінер:
Ақ-қарасы, жас-кәрісі әлемнің.

Толық

Төрт мезгіл

  • 0
  • 0

Қыс қорқытса сездіріп ызғар барын,
Қысылмайды жап-жас боп көктем — дарын.
Жағып жатыр көк бояу оңды-солды,
Ол өнерде танытты өктем барын.

Толық

Қарап көріңіз