Өлең, жыр, ақындар

Алма бағы

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1795
Қол тимеді, келе алмадым бұл күзде,
Көне тартып қалыпты ғой жол сізге.
Жалаң ағаш, тылсым төбе үн-түнсіз,
Әлде қыста бұ соғуым жөнсіз бе?
Мүлгуін-ай, сезімсіздей тым ұйып,
Діндар жандай ән мен күйден тыйылып.
Мені күте қалғып әлде кетті ме,
Жылуына ақ көрпенің бұйығып.
Гүл көктемде, думан жазда – жыр қандай,
Күзде қанша түр мен түске сырланды-ай…
Өнерпаз қыс – тағы өнерін танытты –
Осы бақта мақта өсіп тұрғандай…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ошақ басының әңгімесі

  • 0
  • 0

Бала көңіл, мәз-мереке, пәк күнім...
Тойлағанмын туған күннің шаттығын...
Анам мені қаратып ап өзіне,
Сыр шерткенді, тым ерекше езіле,

Толық

Сыр

  • 0
  • 0

Жолда қалған елімнің жүктері бар,
Жігіт болсаң – ізде, тап, бөктеріп ал.
Сөгілгенше қабырғам арқалаймын,
Көре алмассың ұлыңның төккенін ар.

Толық

Арам емес мен үшін, арақ дұшпан

  • 0
  • 0

Сән бітіріп көктемге, дала, гүлді,
Жан бітіріп ақын жан жаза білді.
Бірақ әттең, сол ақын, арақты да,
Жырға қосты мадақтап әзәзілді.

Толық

Қарап көріңіз