Өлең, жыр, ақындар

Біздің ауыл

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 2514
Тау болмайды бiздiң елде көк сеңгiр,
Ал төбе бар адам аяқ баспаған.
Сол ауылдың магнитi, сенсеңдер,
Шақ келе алмас, қала түгiл, астанаң.
Өзiне жоқ, төңiзi бар шалқыған,
Орманы жоқ, сайлары бар жыңғылды.
Әр құбылыс, әр тiршiлiк – жалқыдан,
Таңдайыңды қақтырады… кiм қылды?
Жылқылары адай тұқым жабылар,
Күрдек ұстар, аруана, қоспақты.
Қазақ қойы тұқымдыққа табылар,
Басқаларын мал санына қоспапты.
Шабыт бердi туған ауыл көктемi,
Дәл бүгiн мен шын ақынмын, төкпемiн.
…Көңiл күйдi бұзып кеттi көктегi
Ақ сызығы самолеттiң өктем үн.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағыныш

  • 0
  • 0

Еміренген ботасына, жан-ана,
Қанша сүйсе мейірі оның қана ма?
Өкініш-ай, енді ержеткен шағыңда,
Мыңнан бірін қайыра алмау анаңа.

Толық

Тұтқасы тірлік аналар

  • 0
  • 0

Көрсоқыр заман қырсығып,
Көрсетті "жаудың" қызы ғып.
Маңдайды кетті бір сызып,
Жүректе қалды бір сызық.

Толық

Жолаушысы капитансыз кеменің

  • 0
  • 0

"Жер-Шар" атты капитансыз кеменің
Жолаушысы алаңғасар неменің: —
Ей адамдар! Сіздерменен дұрыстап
Ақ жарылып бір сырлассам деп едім.

Толық

Қарап көріңіз