Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Біздің ауыл

Сайын Назарбекұлы

Біздің ауыл

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 2589
Тау болмайды бiздiң елде көк сеңгiр,
Ал төбе бар адам аяқ баспаған.
Сол ауылдың магнитi, сенсеңдер,
Шақ келе алмас, қала түгiл, астанаң.
Өзiне жоқ, төңiзi бар шалқыған,
Орманы жоқ, сайлары бар жыңғылды.
Әр құбылыс, әр тiршiлiк – жалқыдан,
Таңдайыңды қақтырады… кiм қылды?
Жылқылары адай тұқым жабылар,
Күрдек ұстар, аруана, қоспақты.
Қазақ қойы тұқымдыққа табылар,
Басқаларын мал санына қоспапты.
Шабыт бердi туған ауыл көктемi,
Дәл бүгiн мен шын ақынмын, төкпемiн.
…Көңiл күйдi бұзып кеттi көктегi
Ақ сызығы самолеттiң өктем үн.

Сайын Назарбекұлы ауыл біздің ауыл Сайын Назарбекұлы өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мән мен сән

  • 0
  • 0

Гүл-гүл ерін... бал жұқтыра өпкенде —
Сол ерінге қалса жігіт боп пенде.
Тіршіліктің мәні, сәні — бір қыз боп,
Жүрегіңе нұр құйылып кеткенде.

Толық

Ана-халық

  • 0
  • 0

Бір үй толы жан едік бір кездерде,
Түтін шалқыр жарыла күлген кезде.
Анам тапты бәріне — нан, тұз, мейір,
Үш ұл, үш қыз — бой түзеп жүрген бізге.

Толық

Тістеп емдік емшегін

  • 0
  • 0

Бауырға алып қол-аяғын
Сұлу суға секірді.
Өз осінен айналатын
Дәл жер шары секілді.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер