Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Біздің ауыл

Сайын Назарбекұлы

Біздің ауыл

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 2401
Тау болмайды бiздiң елде көк сеңгiр,
Ал төбе бар адам аяқ баспаған.
Сол ауылдың магнитi, сенсеңдер,
Шақ келе алмас, қала түгiл, астанаң.
Өзiне жоқ, төңiзi бар шалқыған,
Орманы жоқ, сайлары бар жыңғылды.
Әр құбылыс, әр тiршiлiк – жалқыдан,
Таңдайыңды қақтырады… кiм қылды?
Жылқылары адай тұқым жабылар,
Күрдек ұстар, аруана, қоспақты.
Қазақ қойы тұқымдыққа табылар,
Басқаларын мал санына қоспапты.
Шабыт бердi туған ауыл көктемi,
Дәл бүгiн мен шын ақынмын, төкпемiн.
…Көңiл күйдi бұзып кеттi көктегi
Ақ сызығы самолеттiң өктем үн.

Сайын Назарбекұлы ауыл біздің ауыл Сайын Назарбекұлы өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үміт сапарында

  • 0
  • 0

Арман жай — Жерде ме екен,
Көкте ме екен?
Бар адам арман қуған, қайтсе жетем?
Мен Сені іздеп келем үміт етіп,

Толық

Ананың өмір жолдары

  • 0
  • 0

Жетпіске жасың толыпты,
Немере жиырма болыпты.
Тұңғышыңның ұлынан
Шөбере сүйдің көрікті.

Толық

Қара жұрт

  • 0
  • 0

Көң иiсiңдi, қара жұрт, сағындым ба,
Алдым қамшы сапталған тобылғыға.
Мұң шағар деп ескi жұрт кiм ойлаған,
Тiл бiтер деп Шектiбай, Шағыл құмға?!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер