Өлең, жыр, ақындар

Сыр

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 748
Жолда қалған елімнің жүктері бар,
Жігіт болсаң – ізде, тап, бөктеріп ал.
Сөгілгенше қабырғам арқалаймын,
Көре алмассың ұлыңның төккенін ар.
Қорықпаймын ауыр деп арқамдағы,
Қайта ма деп қарындас қорқам бағы.
Мен, бір, көнбіс мініске қара нарың,
Жүре шалған ащыңды сортаңдағы.
Ере берем соңыңнан күй таңдаман,
Жампозыңмын індерден бұлтармаған.
Соқпағымен атаның тарта берем,
Адастырып кетпесе "қутаң" заман.
Ауыр жүгің көп болса мақтанамын,
Борбасармын, сатпйтын жатқа жанын.
Жете алмасам – бел кетіп, қомым ауып,
Аянды деп даттамаң, ақтап алың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түн

  • 0
  • 0

Аспаның анау, лаулатып сансыз отты үрген,
Жымыңдап жұлдыз бәрін де көрдім деп күлген.
Қысылар жан жоқ, екеуден екеу қалғанда
Бақытты сол жан, сезімге тәнді өлтірген.

Толық

Табиғат – Адам

  • 0
  • 0

Табиғаттың өзі барлық заманда
Ұқсайды да тұрады ылғи адамға.
Түрі-түсі, мінез-құлқы аумайды,
Қысың – ашу, жазың – күлкі содан ба?

Толық

Кешірім

  • 0
  • 0

Ғашық болған Еңлікті Кебекті –
Қоғам заңы қорғамаған себепті –
Заманының кешірімсіз бір биі,
Құйрығына аттың байлап ез етті.

Толық

Қарап көріңіз