Өлең, жыр, ақындар

Сыр

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 776
Жолда қалған елімнің жүктері бар,
Жігіт болсаң – ізде, тап, бөктеріп ал.
Сөгілгенше қабырғам арқалаймын,
Көре алмассың ұлыңның төккенін ар.
Қорықпаймын ауыр деп арқамдағы,
Қайта ма деп қарындас қорқам бағы.
Мен, бір, көнбіс мініске қара нарың,
Жүре шалған ащыңды сортаңдағы.
Ере берем соңыңнан күй таңдаман,
Жампозыңмын індерден бұлтармаған.
Соқпағымен атаның тарта берем,
Адастырып кетпесе "қутаң" заман.
Ауыр жүгің көп болса мақтанамын,
Борбасармын, сатпйтын жатқа жанын.
Жете алмасам – бел кетіп, қомым ауып,
Аянды деп даттамаң, ақтап алың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ауылда. 1996 жыл

  • 0
  • 0

Елдің қамын бір кісідей жеуші едім,
Астанадан асса ауылым деуші едім.
Елестеткен ерке жұртты көзіме,
Арман шіркін, бар ма сенің, беу, шегің!?

Толық

Сардарлар

  • 0
  • 0

Сана "қартым" әдетін қоя алмады
Маза бермей түрткілеп... "оян, кәні".
Қара жусан қаншама өртенсе де,
Қасиетін жусандық жоя алмады.

Толық

Ізетшілік

  • 0
  • 0

Ең асыл не? – Ол деген iзетшiлiк!
Бар жаһанға жүретiн тiлек тiлеп –
Ол асыл жан! Табиғат берген оған
Жақсылыққа жаралған жүрек – тiлек.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер