Өлең, жыр, ақындар

Туған жер

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 3181
Атыңды жаттап өскен жастан адам,
Туған жер, ыстықсың-ау басқалардан.
Өзiңнен сәл биiктi көрсем болды,
Өлеңмен әр төбеңе тас қалағам.
Жырлапты аталарым – “тауым биiк”
(Тұрмай ма биiк тауда жауын құйып)
Тұмсадай емiренген ботасына,
Кетемiн мен ерекше ауылда иiп.
Ауылда туған едiм сан ырымды,
Сағындым қаусырма атты қамырыңды.
Тереңге кеткем бойлап, көктеп шығам,
Шапса да мың бiр рет тамырымды…
Көз жетпес шексiз дала төңiрегi,
Маңғыстау ғажап сырлы өңiр едi.
Қырдағы “Қыземшектiң” төбелерi
Биiк боп бар биiктен көрiнедi.
Басқалар берсе пейiл зордан маған,
Мен сенен арқа сүйер қорған табам.
Сағынам домалақ бас кесiрткесiн,
Ой-қырда балалығым ордаңдаған.
Көрдiм ғой қиын күнде шарапатың,
Қымбат боп күннен күнге барады атың.
Өзегi өлеңiмнiң өзiң өңкей,
Ауылым, тамырымсың нәр алатын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жайлауда

  • 0
  • 0

"Төре жайлау", қауыштым мен сенімен,
Сұлулықтың, апырмай, сен шегі ме ең!?
"Мүсілім сай" бастауы - қарт әженің,
Иіп кеткен ұлына емшегі ме ең?

Толық

Жұлдыз жауын

  • 0
  • 0

Жұлдыз жауып жатыр екен көлге бір,
Мажыра шақ, жайбарақат көлде өмір.
Аспан жерге қонақ бола келгендей,
Тылсым түнде — сәнді бояу, әнде нұр.

Толық

Әлі өтеген жоқ едім қарызымды

  • 0
  • 0

Ұрандатсақ жас кезде – маздайықшы,
Көңiл қайтқан мiне ендi, жаз тайыпты.
Жалыны жоқ, жүректе шоғы қалған,
Көкiректе қоздайды саз байыпты

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар