Өлең, жыр, ақындар

Домбырам менің

  • 22.03.2020
  • 0
  • 0
  • 2413
Домбырам менің,
Осынау сырлы пернеңнен,
Тарихты көрем, көшіп барады керуенмен.
«Елім-ай»-лап кеп, қара көзінен жас тамған,
Күй болып сонсоң күңіренеді шер-кеудең.
Үніңнен сенің таудың да тасы балқыған,
Сағымдай далам, Сарыарқа болып шалқыған.
Даламның үнін, анамның тілін ұқтырған,
Қазақтың күйі-ай, қадірің құнды алтыннан.
Үніңмен сенің қойнауын ғасыр аралап,
Кетемін еріп, шежіре-күйді саралап.
Бар тылсым сенің қос ішегіңе сыйып тұр,
Домбырам – мұрам, қазаққа біткен дара Бақ...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлкем менің

  • 0
  • 0

Бұлт емген шыңы көктен,
Көбелек гүлін өпкен.
Ғажап қой жаздың жұпар,
Жадырап күні жеткен.

Толық

Жетіген туралы аңыз

  • 0
  • 0

Жетігеннің жеті ішегін мұң алған,
Аты оның жеті әннен құралған.
Жеті ұлынан айырылған қария,
Қайғы жұтып, жеті күйді шығарған.

Толық

Тұсаукесер

  • 0
  • 0

Қаз, қаз балам десіпті,
Күрмеуіңді шешіпті.
Ала жібін ешкімнің,
Аттама деп кесіпті.

Толық

Қарап көріңіз