Өлең, жыр, ақындар

Ақтұйғын

  • 24.03.2020
  • 0
  • 0
  • 2121
Жақсының лебізінен бал тамшылаған,
Жүйріктің керегі жоқ қамшылаған.
Күнінде алпыс үйрек ілсе-дағы,
Ақтұйғын бағаң артық қаршығадан.

Басында мүнтәханның бар-ды терек,
Адамға сыр ашпайтын жолдас керек.
Ойласам, ғылым түбі—түпсіз дария,
Дарияны сайрандауға кеме керек.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақбозат (2­ нұсқа)

  • 0
  • 0

Ақбозатпен сен бе едің орағытқан, ау,
Ақ көйлекпен мен едім қозы ағытқан-ау.
Сен түскенде есіме, беу, құрбыжан, ау,
Көзім жасы-ау қойныма сорағытқан-ау.

Толық

Бөбегім-ау

  • 0
  • 0

Әлди, әлди, бөбегім,
Жұбанбайтын не дедім.
Бөбегімді емізіп,
Бесігіне бөледім.

Толық

Гауһар тас (2-нұсқа)

  • 0
  • 0

Қарағым, қарай көзім, қайтейін мен,
Дертіме бір күн дауа боларсың сен.
Зіннатың ғұләнданның раушанындай,
Бихабар қалдым, сәулем, қасіретіңнен.

Толық

Қарап көріңіз