Өлең, жыр, ақындар

Ақтұйғын

  • 24.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1927
Жақсының лебізінен бал тамшылаған,
Жүйріктің керегі жоқ қамшылаған.
Күнінде алпыс үйрек ілсе-дағы,
Ақтұйғын бағаң артық қаршығадан.

Басында мүнтәханның бар-ды терек,
Адамға сыр ашпайтын жолдас керек.
Ойласам, ғылым түбі—түпсіз дария,
Дарияны сайрандауға кеме керек.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қоңыр көк

  • 0
  • 0

Атым мінген астыма қоңырым-ай,
Қолыңнан жедім секер омырып-ай.
Атпен түлкі түсімде соғып жүрмін-ай,
Тұрдым да сол қоңырға жорыдым-ай.

Толық

Сағындым, Жайық

  • 0
  • 0

Базарға қой айдаттым пұл ме екен деп,
Қояды қыздың атын ей-ей-еу Ұлмекен деп.
Бойыма түскен асым тарамайды,
Көңілі сол құрбымның ай-ау-ей кімде екен деп.

Толық

Кеңгірбайды жоқтау

  • 0
  • 0

Алты атасы бай өткен,
Алты атанға жүк артқан.
Жеті атасы бай өткен,
Жеті атанға жүк артқан.

Толық

Қарап көріңіз