Өлең, жыр, ақындар

Ақтұйғын

  • 24.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1999
Жақсының лебізінен бал тамшылаған,
Жүйріктің керегі жоқ қамшылаған.
Күнінде алпыс үйрек ілсе-дағы,
Ақтұйғын бағаң артық қаршығадан.

Басында мүнтәханның бар-ды терек,
Адамға сыр ашпайтын жолдас керек.
Ойласам, ғылым түбі—түпсіз дария,
Дарияны сайрандауға кеме керек.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сәулем-ай (3 ­нұсқа)

  • 0
  • 0

Ауылымның алдында қоғалы көл,
Жаз болғанда айнала, қонады ел, сәулем-ай.
Сүйген жардың аулынан қайтқан күні
Қоңыр салқын алдымнан соғады жел, сәулем-ай.

Толық

Кәлләм

  • 0
  • 0

Жылқы айдаймын, көшкенде Жалбаспенен,
Ей-ау!
Ортан жілік бітеді жамбаспенен, кәлләм-ау,
Жамбаспенен, кәл-ләм!

Толық

Бұлқынып-ай

  • 0
  • 0

Бұл елде толып жатыр жылқылы бай,
Тұсынан ақ боз үйдің сөйлестім-ай.
Ол үйден шыға келді бір сұлу қыз,
Жамылып жанат ішік құлпырып-ай.

Толық

Қарап көріңіз