Өлең, жыр, ақындар

Ақтұйғын

  • 24.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1776
Жақсының лебізінен бал тамшылаған,
Жүйріктің керегі жоқ қамшылаған.
Күнінде алпыс үйрек ілсе-дағы,
Ақтұйғын бағаң артық қаршығадан.

Басында мүнтәханның бар-ды терек,
Адамға сыр ашпайтын жолдас керек.
Ойласам, ғылым түбі—түпсіз дария,
Дарияны сайрандауға кеме керек.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарғам-ау (1 нұсқа)

  • 0
  • 0

А!
Қарғам-ау, сен қалайсың-ау, мен дегенде-ау,
Еш тағат қыла алмаймын-ой, қарғам-ау, сен дегенде-ай.
А!

Толық

Еркем-ай /2-нұсқа/

  • 0
  • 0

Біздің ауыл Ақсайдың қақпасында, жан сәулем.
Күміс жеген жарқылдар ат басында, еркем-ай.
Шыныменен көңілің болса бізде,
Шапан-ішік жымылып жат қасымда, еркем-ай.

Толық

Айқызыл гүл

  • 0
  • 0

Деуші едім айқызыл гүл, айқызыл гүл,
Болғанда қасың қара, тілің – бұлбұл.
Шал болып қартайған соң сәнің кетер,
Қалқатай, шамаң келсе, ойна да күл.

Толық

Қарап көріңіз