Өлең, жыр, ақындар

Қара өлең

  • 05.04.2020
  • 0
  • 0
  • 3648
Аулымның қонған жері жусан ба екен?
Белімді тал жібекпен бусам ба екен?
Кешегі өтіп кеткен жиырма бесті
Соңынан қос атпенен қусам ба екен?!

Айқайлап ән саламын «қыздар-ау!»—деп,
Артыңа қарамайсың «кім бар-ау?»—деп.
Басыңнан қызыл шарқат ауған күні,
Саныңды бір соғарсың «күндер-ау!»—деп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

А, шіркін, жанай-ау

  • 0
  • 0

Ақша қарда жорытқан қояндайсың-ей,
Шөп-шөп сүйсем бетіңнен оянбайсың.
Екі көзің күн нұры жарқыраған-ей,
Қандай жанға өмірлік баяндайсың.

Толық

Еділ бойы

  • 0
  • 0

Ар жағында Еділдің бір терең сай, алқарай көк!
Сүйреткен жібек арқан телқоңыр тай.
Жеңеше-ай, осылай
Әнім өзгеше-ай!

Толық

Алма мойын

  • 0
  • 0

Дәйім менің мінгенім шұбалаң кер-ей,
Қос сақина қолымда бұрама зер-ей.
Ей, алма мойын-ай.
Боз аттың болды-ай талай былқылдағы,

Толық

Қарап көріңіз