Алма бақ
- 0
- 0
Ерте көктемде
Ерлеген – бiз.
Алма ағаш егiп,
Терлегенбiз.
Кім?
Дабырласып далада,Балалармен бiр жүр ем,
Аула iшi сол арада,
Болып кеттi дүрбелең.
Қарагер ат шылбырын
Үзiп кете жаздады.
Баса-көктеп бiр-бiрiн,
Қашты көршi қаздары.
Итiмiздiң сасқаны-ай,
Тығылды үйшiк түбiне.
Көк ешкiнiң қашқаны-ай,
Лағына сүрiне.
Дүрлiктiрiп бүлдiрген,
Десем бəрiн кiм екен?
Iшi пысып ойнақтап,
Қызыл бұзау жүр екен!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Арқан болар тырналар
- 0
- 0
Нiл бояулы көктем кеп,
Аспан мөлдiр көкпеңбек.
Желбiреткен самалын
Жер одан да өткен көк.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Қарлығаш
Үш би туралы монолог -
мама тралалело и патапима
Где мои дети -
Жайлаубаева Дарынгул
Катты адемы
- Виктор Франкл
- Карл Густав Юнг
- Эрих Фромм
- Ханна Арендт
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі