Өлең, жыр, ақындар

Арқан болар тырналар

  • 12.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1357
Нiл бояулы көктем кеп,
Аспан мөлдiр көкпеңбек.
Желбiреткен самалын
Жер одан да өткен көк.
Шық моншағы үзiлiп,
Құлпырады қырқалар.
Келедi ұшып тiзiлiп,
Тырналар, көп тырналар.
«Тыраулайды» тырналар,
Таныс бiзге сол ырғақ.
Дауыстайды балалар:
«Арқан бол!» – деп,
қол бұлғап.
Естiгендей олар да,
Қанат қағып, жайланып.
Бейне арқан болар да,
Ауылды бiр айналып.
Қос қанаты – құшағы
Көктiң жүзiн аймалап.
Алыс жаққа ұшады,
«Айдын көлдер қайдалап».



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жақсы көрсең апаңды

  • 0
  • 0

Кейде сұрай қаласың,
Балалардан бiлгiң кеп;
– Жақсы көрер анасын
Қайсы бала,

Толық

Інімнің етігі

  • 0
  • 0

Етiгi бар əдемi
Өзiне шақ əсем-ақ.
Жылайды ол əдейi:
«Жаман етiк», – десең-ақ.

Толық

Қандай қарбыз піскен?

  • 0
  • 0

Жасырайық несiн бiз,
Ол күндерде өзiмiз,
Қарбыз десе есiмiз,
Шығып кетер кезiмiз.

Толық

Қарап көріңіз