Өлең, жыр, ақындар

Арқан болар тырналар

  • 12.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1404
Нiл бояулы көктем кеп,
Аспан мөлдiр көкпеңбек.
Желбiреткен самалын
Жер одан да өткен көк.
Шық моншағы үзiлiп,
Құлпырады қырқалар.
Келедi ұшып тiзiлiп,
Тырналар, көп тырналар.
«Тыраулайды» тырналар,
Таныс бiзге сол ырғақ.
Дауыстайды балалар:
«Арқан бол!» – деп,
қол бұлғап.
Естiгендей олар да,
Қанат қағып, жайланып.
Бейне арқан болар да,
Ауылды бiр айналып.
Қос қанаты – құшағы
Көктiң жүзiн аймалап.
Алыс жаққа ұшады,
«Айдын көлдер қайдалап».



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мысық–тышқан

  • 0
  • 0

Қол ұстасып тұрыстық,
Дөңгеленiп айналып.
Екiлене қуысып,
«Мысық – тышқан» ойнадық.

Толық

Менің құлыншағым

  • 0
  • 0

Мен алтыға келгенде,
Құлын тапты биемiз.
Қорада оны көргенде,
Мəз-мейрам боп жүремiз.

Толық

Кiм момын?

  • 0
  • 0

– Дүниеде кiм момын?
– Момын болса – мiнi оның!..
– Бұл заманда ендеше
Қиын дей бер күнi оның!..

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер