Өлең, жыр, ақындар

Арқан болар тырналар

  • 12.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1365
Нiл бояулы көктем кеп,
Аспан мөлдiр көкпеңбек.
Желбiреткен самалын
Жер одан да өткен көк.
Шық моншағы үзiлiп,
Құлпырады қырқалар.
Келедi ұшып тiзiлiп,
Тырналар, көп тырналар.
«Тыраулайды» тырналар,
Таныс бiзге сол ырғақ.
Дауыстайды балалар:
«Арқан бол!» – деп,
қол бұлғап.
Естiгендей олар да,
Қанат қағып, жайланып.
Бейне арқан болар да,
Ауылды бiр айналып.
Қос қанаты – құшағы
Көктiң жүзiн аймалап.
Алыс жаққа ұшады,
«Айдын көлдер қайдалап».



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әкенің сабағы

  • 0
  • 0

Əкеге келiп баласы,
Көрсеттi қолы iскенiн.
– Папа, сен, мiне, қарашы,
Масалар менi тiстедi.

Толық

Қыста құстар қадірлі

  • 0
  • 0

Жер ақ қарға оранды,
Күн аязды, боранды,
Жылы жақтан келген құс
Жылы жаққа оралды.

Толық

Тырма

  • 0
  • 0

Босқа қарап тұрмадым,
Бiраз жұмыс тындырдым.
Əттең, бiрақ тырманың
Екi тiсiн сындырдым.

Толық

Қарап көріңіз