Өлең, жыр, ақындар

Алма бақ

  • 12.04.2020
  • 0
  • 0
  • 2040
Ерте көктемде
Ерлеген – бiз.
Алма ағаш егiп,
Терлегенбiз.
Суарып,
Баптап,
Бағайық деп,
Шырын алмасын
Қағайық деп,
Жеген адамның
Қаны толсын деп,
Туған өлкенiң
Сəнi келсiн деп...
Ағаштар өсiп,
Алма бақ болды.
Өздерi де бiр
Əмбебап болды.
Жаз бенен қыста,
Көктемде,
Күзде,
Əр алма ағаш
Айдала, түзде,
Бораған қарда,
Желдiң өтiнде,
Бiз алма жесiн деп,
Еңбек етуде.
Көзге қуаныш –
Алма бақ сəндi.
Оның алмасындай
Алма жоқ дəмдi.
– Алма табатын
Жұмысшы бiз, – деп,
Күнi-түнi жатыр
Жұмысын iстеп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кім?

  • 0
  • 0

Дабырласып далада,
Балалармен бiр жүр ем,
Аула iшi сол арада,
Болып кеттi дүрбелең.

Толық

Қамқор

  • 0
  • 0

Ойнақ салып бұзауым,
Қарашы үйден ұзауын.
«Ойна, – дей ме, – берiрек»,
Енесi тұр мөңiреп.

Толық

Жылқы неге мақтаншақ емес?

  • 0
  • 0

Есек айтты: – Мен деген асылмын, – деп,
Сахараның еркесi Қашырмын, – деп.
Қашыр айтты: – Жапанда желқұйын боп,
Ескен желмен жарысар жылқымын, – деп.

Толық

Қарап көріңіз