Өлең, жыр, ақындар

Алма бақ

  • 12.04.2020
  • 0
  • 0
  • 2265
Ерте көктемде
Ерлеген – бiз.
Алма ағаш егiп,
Терлегенбiз.
Суарып,
Баптап,
Бағайық деп,
Шырын алмасын
Қағайық деп,
Жеген адамның
Қаны толсын деп,
Туған өлкенiң
Сəнi келсiн деп...
Ағаштар өсiп,
Алма бақ болды.
Өздерi де бiр
Əмбебап болды.
Жаз бенен қыста,
Көктемде,
Күзде,
Əр алма ағаш
Айдала, түзде,
Бораған қарда,
Желдiң өтiнде,
Бiз алма жесiн деп,
Еңбек етуде.
Көзге қуаныш –
Алма бақ сəндi.
Оның алмасындай
Алма жоқ дəмдi.
– Алма табатын
Жұмысшы бiз, – деп,
Күнi-түнi жатыр
Жұмысын iстеп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Апорт

  • 0
  • 0

Апорт дейтiн алма бар,
Жер жаратын атағы.
Ондай алма қайда бар,
Алматы – оның Отаны.

Толық

Күншіл

  • 0
  • 0

Бiздiң Есет есiрiк,
Жақтырмайды Қанатты.
«Күндiз-түнi тесiлiп,
Оқиды, – деп, – сабақты».

Толық

Қулық

  • 0
  • 0

Ала сиыр желiндеп,
Туатын күн тақады.
Атам оны ерiнбей,
Көрiп келiп жатады.

Толық

Қарап көріңіз