Өлең, жыр, ақындар

Қанат туралы хикая

  • 14.04.2020
  • 0
  • 0
  • 7068
Бір балапан құлады
Ұясынан домалап.
Ата-анасы жылады
Шырыл қағып. Обал-ақ!

Бір қанаты сыныпты,
Дәрі жақтым, орадым.
Күш жинады, шынықты
Жалғыз қанат қонағым.

Ауырсынып қанатын,
Жүгіреді сенделе.
Бар екен-ау қағатын
Екі қанат менде де.

Оң қанатым – әкем де,
Сол қанатым – анашым.
Бірі түссе қатерге,
Мәңгі ұша алмай қаласың.

Қос қанатың болғанда
Табар өмір жарасым.
Біреуінсіз ор-жарда
Бір мүгедек боласың.

Қарап тұрып шекені
Шымшылады сан күдік.
Қанатымның екеуі
Сау болса екен мәңгілік.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ғарышкер ағалар

  • 0
  • 1

Көк аспанға қараймын,
жұлдыздарды санаймын.
Осынша көп моншақты
төгіп кеткен қалай кім?

Толық

Мінез

  • 0
  • 0

Адамдар-ай сыртынан жылтыраған,
сырты жылтыраса да, құлқы харам.
Сол шындықты бүкпесіз айтсам болды,
бар ғаламның төнеді бұлты маған.

Толық

Соғыс

  • 0
  • 0

Ұйқыдағы әйелдей
Маужырап төсегінде,
Жайқалып төсі егінге
Жатқан-ды Испания,

Толық

Қарап көріңіз