Өлең, жыр, ақындар

Қанат туралы хикая

  • 14.04.2020
  • 0
  • 0
  • 6216
Бір балапан құлады
Ұясынан домалап.
Ата-анасы жылады
Шырыл қағып. Обал-ақ!

Бір қанаты сыныпты,
Дәрі жақтым, орадым.
Күш жинады, шынықты
Жалғыз қанат қонағым.

Ауырсынып қанатын,
Жүгіреді сенделе.
Бар екен-ау қағатын
Екі қанат менде де.

Оң қанатым – әкем де,
Сол қанатым – анашым.
Бірі түссе қатерге,
Мәңгі ұша алмай қаласың.

Қос қанатың болғанда
Табар өмір жарасым.
Біреуінсіз ор-жарда
Бір мүгедек боласың.

Қарап тұрып шекені
Шымшылады сан күдік.
Қанатымның екеуі
Сау болса екен мәңгілік.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жоғалған махаббат

  • 0
  • 0

Арманым сен едің
Ардағым сен едің
Өзіңсіз өмірім көңілсіз деп едім
Көрмесем жабығып сарғайып сағынып

Толық

Ақын

  • 1
  • 4

Ақынның нәзік жүрегі
самалдан тоңар гүл еді.
Халқының махаббатымен
ақсұңқар құстай түледі,

Толық

Қоштасу

  • 0
  • 0

Әлдилеп ақ сүт берген қайран анам,
жан әкем жанарымен аймалаған,
қош, менің аяулы асыл әжетайым,
қарағым келеді деп, Ай қараған.

Толық

Қарап көріңіз