Жеңеше
- 1
- 1
Ауылдың сол бір-кезі-ай самала күн.
Жасаңмын, көңілім шат. Дала жаным.
Бетіме шаң тигізбей жүруші еді
қырандай қайран менің ағаларым.
Қуанышты мендегі
сенің қайғың улайды.
Ешбір адам жердегі
білмейді бұл мұң жайды.
Тамтам үні дүбірлейді далада,
би билейді жас, кәрі де, бала да.
Сан дыбыс бар тамтамдардың үнінде –
толқын үні жарға соққан іңірде.
Іңкəр
Өлең маған шамалы ұнады