Өлең, жыр, ақындар

Сөйлейтін гүл...

  • 27.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1319
Мен бір гүлді сүйіп келем,
Тұла бойы – тұнық АР.
Өзімді де биік көрем,
Оның да өз шыңы бар.

Құшақтаймын төзімменен,
Күйретпей еш күлтесін.
Тамызған соң сезімменен,
Жүрегімнің білтесін.

Жапырағы жасыл мәңгі,
Айдай мүсін қияқты.
Сұлулығын жасырғанды,
Қалайтын да сияқты.

Мен сол гүлді сүйіп жүрмін,
Гүл болса да ұғынар.
Кейіпкері киік жырдың,
Сөйлейтұғын тілі бар…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қайықсыз қасіретті кешіп ерен

  • 0
  • 0

Қайықсыз қасіретті кешіп ерен,
Шер жұтып, мұңға батты-ау есіл өлең.
Сәбиін жүрегімнің жұбатайын,
Өмірге өкпе артамын несіне мен.

Толық

Камелия

  • 0
  • 0

Ақ қардың арасында тауда көшкен,
Тап-таза шаң-тозаңнан аулақ өскен.
Камелия дейтұғын гүлді көріп,
Бір сәтке айырылып қалғам естен.

Толық

Түс

  • 0
  • 0

Түсіме енді керім қыз ерке,
Кейіпкеріндей «мың бір түн».
Қуанышпенен оянып ерте,
Көңілдің сырдым мұң бұлтын.

Толық

Қарап көріңіз