Өлең, жыр, ақындар

Таңертеңгі смена

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1205
Ұйқы жаншып қажып қалған денені
Келеді алып тіршіліктің өлеңі.
Келеді әне, қайсарлығы шахтердің,
Әзілі мен анекдоты келеді.
Қандай ғажап күлгені оның күркіреп,
Сол күлкімен қалады өзі бір түлеп.
Клеттерге түсіп бара жатады
Шахтерлердің қайраты мен атағы.
Ызғарлы ауа қалар сонда қойыла,
Көмір иісі желпиді алғаш бетіңді.
Тізілген шам штректің бойына
Керзі етіктің жез шегесі секілді.
Одан әрі Лава жатыр – тұнған шаң,
Қайт ізіңмен бетті басып бұлдансаң.
Керілесің бірер күрек салғанша,
Содан кейін сөне алмайсың бір жансаң.
Кеше койған тіреуінді қайта өңдеп,
Күйбендейсің қолқабың мен балтаңды ап.
Маңдайыңнан бүгін тамған тамшымен
Қара вагон шығар толып қайқаңдап...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таулар мен төбелер

  • 0
  • 0

Таулар тұр асқақ,
Осынау дала, мына алап
Тұрғанда аман талай тауларды туар-ақ.
О, титтей менің төбешіктерім, не керек,

Толық

Өмір

  • 0
  • 0

Өмір, өмір, өмір деген – бір ғажайып бәйтерек,
Бәйтерекке түн де керек, күн де керек, ай керек.
Сол теректі паналаған балапансың сары ауыз,
Сол теректе өткен тірлік – әрі шындық, әрі аңыз.

Толық

Найза-қара

  • 0
  • 0

Өз тұсынан о дағы
қарғып шығып, қалды үздік —
қиын,
қиын соғады,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар