Өлең, жыр, ақындар

Таңертеңгі смена

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 817
Ұйқы жаншып қажып қалған денені
Келеді алып тіршіліктің өлеңі.
Келеді әне, қайсарлығы шахтердің,
Әзілі мен анекдоты келеді.
Қандай ғажап күлгені оның күркіреп,
Сол күлкімен қалады өзі бір түлеп.
Клеттерге түсіп бара жатады
Шахтерлердің қайраты мен атағы.
Ызғарлы ауа қалар сонда қойыла,
Көмір иісі желпиді алғаш бетіңді.
Тізілген шам штректің бойына
Керзі етіктің жез шегесі секілді.
Одан әрі Лава жатыр – тұнған шаң,
Қайт ізіңмен бетті басып бұлдансаң.
Керілесің бірер күрек салғанша,
Содан кейін сөне алмайсың бір жансаң.
Кеше койған тіреуінді қайта өңдеп,
Күйбендейсің қолқабың мен балтаңды ап.
Маңдайыңнан бүгін тамған тамшымен
Қара вагон шығар толып қайқаңдап...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өткеріп сезімді күн, төзімді айды...

  • 0
  • 0

Өткеріп сезімді күн, төзімді айды,
Іздесем табар едім сөз ыңғайлы;
Сөзді емес, отырып-ақ өз төсіңде,
Туған жер, ойланамын өзің жәйлі.

Толық

Кім кінәлі?

  • 0
  • 0

Көгіс-сұрқай аяқтары тырбиып
Өліп жатты тротуарда балапан:
атқан секілді еді жаңа ғана таң,
Әлдекімге өлетін де уақыт болып қалған ба? —

Толық

Соқ, сағат!

  • 0
  • 0

Тау сүйеп иегін көкжиекке
үмітін тұр артып.
Тағы бір ғажайып түн өтті –
тек қана үлгердім құмартып.

Толық

Қарап көріңіз