Өлең, жыр, ақындар

Таңертеңгі смена

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1228
Ұйқы жаншып қажып қалған денені
Келеді алып тіршіліктің өлеңі.
Келеді әне, қайсарлығы шахтердің,
Әзілі мен анекдоты келеді.
Қандай ғажап күлгені оның күркіреп,
Сол күлкімен қалады өзі бір түлеп.
Клеттерге түсіп бара жатады
Шахтерлердің қайраты мен атағы.
Ызғарлы ауа қалар сонда қойыла,
Көмір иісі желпиді алғаш бетіңді.
Тізілген шам штректің бойына
Керзі етіктің жез шегесі секілді.
Одан әрі Лава жатыр – тұнған шаң,
Қайт ізіңмен бетті басып бұлдансаң.
Керілесің бірер күрек салғанша,
Содан кейін сөне алмайсың бір жансаң.
Кеше койған тіреуінді қайта өңдеп,
Күйбендейсің қолқабың мен балтаңды ап.
Маңдайыңнан бүгін тамған тамшымен
Қара вагон шығар толып қайқаңдап...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сенің, туған жер, деміңді бір алған

  • 0
  • 0

Сенің, туған жер, деміңді бір алған
сеземін мен таңғы самал, мұнардан.
Бір басылып, бір шыққандай, көкірегің
шоқалдар мен төбелерден құралған.

Толық

Күй

  • 0
  • 0

Қысырақ па үріккен, саяқ па әлгі —
дүбір салды бір нөпір, таяп қалды...
Бурыл-шұбар топанын сай ақтарды —
дір-дір қақты тізелер, аяқ талды.

Толық

Салыстыру

  • 0
  • 0

Ұран деді шындықты,
Шындық қуған тірлікті,
Қыран деді шитімдей шегірткені бір мықты.
Шегірткелер әулеті, әй, дүрлікті-ау, дүрлікті!

Толық

Қарап көріңіз