Өшпенділік

Күйіндіріп,
Беталды бөскен қылық,
Көкіректі тәкаппар
Тескен күдік,
Кімнің көзін жоям деп,
Тілін кесіп,
Дүниені кезіп жүр
Өшпенділік.
Ілесе алмай
Дүние дүбіріне,
Құлақ асып
Күңкіл мен күбіріне,
Өзге шаруа
Өмірде таусылғандай,
Өшігуде
Адамдар бір-біріне.
Өшігеді,
Еңкейіп анда-санда,
Қол қусырып,
Ләпбайлап тұрмасаң да,
Жұртың үшін шырылдап,
Шындық айтып,
Жаның ашып,
Риясыз сынасаң да!
Өшігіп бір-біріне
Жоққа бола,
Ертең қалар
Дүние боққа бола,
Тақ үшін,
Атақ үшін арпалысып,
Көбелектей
Күйеді отқа қона.
Әдеп шіркін үрпиіп,
Тұр дірілдеп,
Дөрекілік
Қорқаудай жүр гүрілдеп,
Аяусыз,
Арсыздықпен бет жыртысып,
Өлтіргенше асығып,
Бір-бірін жеп!
Бір-біріне кінәсі,
Жоқ тізбеген,
Бөгет болып,
Өткелден өткізбеген,
Бірақ, ойлан,
Ешкімді өшпенділік,
Өмірлік мұратына
Жеткізбеген!
Кердең қағып,
Тәкаппар бөскен сайын,
Шалшық суын
Мастықтың кешкен сайын,
Қаның қайнап,
Ұстай ма қара жының,
Есіңе
Қай-қайдағы түскен сайын!
Заман да,
Адамы да қағынды деп,
Ақ көбік
Ауыздардан ағылды кеп,
Күндіз-түні
Күйініп, ызаланып,
Не мұратқа жетесің
Жаныңды жеп?!
Адам туа өмірге
Өш болмайды,
Өшпенділік
Иманмен дос болмайды,
Өш алу,
Кесіп алу бір кесірлік,
Кешіру
Ешқашан да кеш болмайды!
Басы айналып биіктен,
Есірер ер,
Біреудің
Біреу бір кез сесін көрер.
Қысастыққа
Қысастық – ол қисық жол,
Кешіре бер,
Деп құдай, кешіре гөр!
Құп көрмес,
Ызаменен төс керуді,
Сауап дейді
Кек қумай, кешкеніңді,
Кеудеңнен
Өшпенділік өшкен сайын,
Сезесің
Жан нұрланып, өскеніңді!

---