Өлең, жыр, ақындар

Көгілдір сағым

  • 06.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1817
Жабырқасам, көзіме жас келеді,
Жанарларың бұлтсыз аспан еді.
«Ай, жеттім-ау» дегенде бұлың етіп,
Алдап кеттің сағымдай сәскедегі.

Қабылдамай, жанымның ымырасын,
Қаштың менен,
Көтермес мұны басым.
Күдерімді үзейін десем енді,
Көкжиектен тағы да құбыласың.

Аспан кезді баянсыз бағым менің,
Айдаладан арбаған сағым ба едің?
Самал болып есе алмай,
Саған қарай,
Шаруасы шалқайып шабылды ерің.

Бозторғай да атыңды айта берді,
Періштең не, кеудемде сайтан өлді.
Мәңгі аңсайтын бір арман керек шығар,
Сағым болсаң-сағым бол,
Қайтем енді...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ жаныңды емдейін жырымменен

  • 0
  • 0

Жаныма жалт қараған нышаның ем,
Көзіңдегі жұмбақ сыр құса, білем.
Бөлісейін мұңымды, қарындасым,
Жатырқамай сен менің құшағыма ен.

Толық

Музаға сыр

  • 0
  • 0

Бозбала – өзі хан, өзі бай,
Бақыттан жайнаған көзі де.
Енесін іздеген қозыдай,
Емініп ұмтылды өзіңе.

Толық

Самғау

  • 0
  • 0

Менің ұшқым келеді биік-биік,
Бұлттарменен тигізсем иыққа иық
Содан кейін түйіліп төмен қарай,
Жыр нөсерін жіберсем құйып, құйып.

Толық

Қарап көріңіз