Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Ескі елес

Ертай Ашықбаев

Ескі елес

  • 06.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1461
Мен деген — үнсіз ғаламмын,
Қоштасқам дүрмектеріммен.
О, не деп тұрсыз маған, Мұң,
Не істеуге міндетті едім мен?

Тоқтадым ескі өлеңіме,
Білмеймін, қанша аялдаймын?!
Сүймеймін ештеңені де,
Әрнені аңсай алмаймын.

Мен деген — көктем емеспін,
Сөйлейтін асқақ үнменен.
Мен — зулап өткен елеспін,
Елеспін басқа мүлде мен.

Жүрмеймін күліп құрбыммен,
Мен — егде құрметті елеспін.
Күюді ұмыттым мүлдем,
Сүюге міндетті емеспін.

Жоғалды сәруар елес,
Күз келді.
Келеді мұз-қар.
Ол менің шаруам емес,
О, менде нелеріңіз бар?.

Ертай Ашықбаев елес ескі елес Ертай Ашықбаев өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұлдыз

  • 0
  • 1

Жұлдыздың көк тұрағы,
Түнде жайнап тұрады.
Өйткені ол – көрікті
Көк аспанның шырағы.

Толық

Бағдаршам

  • 0
  • 0

Үш көзді дәу – қырағы
Жолторапта тұрады.
Ашса кезек үш көзін,
Айтты деп ұқ үш сөзін:

Толық

Әдепті бала

  • 0
  • 1

Ана тілін аламын,
Әке тілін аламын:
Қартқа қамқор боламын,
Мен – әдепті баламын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер