Өлең, жыр, ақындар

Ескі елес

  • 06.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1439
Мен деген — үнсіз ғаламмын,
Қоштасқам дүрмектеріммен.
О, не деп тұрсыз маған, Мұң,
Не істеуге міндетті едім мен?

Тоқтадым ескі өлеңіме,
Білмеймін, қанша аялдаймын?!
Сүймеймін ештеңені де,
Әрнені аңсай алмаймын.

Мен деген — көктем емеспін,
Сөйлейтін асқақ үнменен.
Мен — зулап өткен елеспін,
Елеспін басқа мүлде мен.

Жүрмеймін күліп құрбыммен,
Мен — егде құрметті елеспін.
Күюді ұмыттым мүлдем,
Сүюге міндетті емеспін.

Жоғалды сәруар елес,
Күз келді.
Келеді мұз-қар.
Ол менің шаруам емес,
О, менде нелеріңіз бар?.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Анаң келді

  • 0
  • 0

«Айналайын, күнім!» – деп,
Анаң келді күлімдеп:
Алақай-ау! Алақай!
Ал қуанғын, балақай:

Толық

Көктемде

  • 0
  • 0

Көктем кеп,
Көкпеңбек жер беті.
Нұрланды
Гүлзарлы келбеті.

Толық

Дене шынықтыру

  • 0
  • 0

Дене шынықтыру
«Кел, балалар, оқылық!» —
Қайталанар бүгін мың.
Ертай Ашықбаев

Толық

Қарап көріңіз