Өлең, жыр, ақындар

Ескі елес

  • 06.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1343
Мен деген — үнсіз ғаламмын,
Қоштасқам дүрмектеріммен.
О, не деп тұрсыз маған, Мұң,
Не істеуге міндетті едім мен?

Тоқтадым ескі өлеңіме,
Білмеймін, қанша аялдаймын?!
Сүймеймін ештеңені де,
Әрнені аңсай алмаймын.

Мен деген — көктем емеспін,
Сөйлейтін асқақ үнменен.
Мен — зулап өткен елеспін,
Елеспін басқа мүлде мен.

Жүрмеймін күліп құрбыммен,
Мен — егде құрметті елеспін.
Күюді ұмыттым мүлдем,
Сүюге міндетті емеспін.

Жоғалды сәруар елес,
Күз келді.
Келеді мұз-қар.
Ол менің шаруам емес,
О, менде нелеріңіз бар?.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таң сәрі

  • 0
  • 0

Алтынға боянып,
Келіп тұр таң сәрі.
Қанша рет оянып,
Ертай Ашықбаев

Толық

Өсірген анамыз

  • 0
  • 0

Жер ана – панамыз,
Ел ана – данамыз:
Өзгеше бәрінен
Өсірген анамыз.

Толық

Тауықтың балапаны

  • 0
  • 0

Бұл балапан қандай мықты,
Жұмыртқаны жарып шықты.
Шыға салып ерінбеді,
Жемін өзі теріп жеді.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер