Менің ұйқым
- 0
- 0
Менің ұйқым
Тыныш дала,
үй,
Ертай Ашықбаев
Ескі елес
Мен деген — үнсіз ғаламмын,Қоштасқам дүрмектеріммен.
О, не деп тұрсыз маған, Мұң,
Не істеуге міндетті едім мен?
Тоқтадым ескі өлеңіме,
Білмеймін, қанша аялдаймын?!
Сүймеймін ештеңені де,
Әрнені аңсай алмаймын.
Мен деген — көктем емеспін,
Сөйлейтін асқақ үнменен.
Мен — зулап өткен елеспін,
Елеспін басқа мүлде мен.
Жүрмеймін күліп құрбыммен,
Мен — егде құрметті елеспін.
Күюді ұмыттым мүлдем,
Сүюге міндетті емеспін.
Жоғалды сәруар елес,
Күз келді.
Келеді мұз-қар.
Ол менің шаруам емес,
О, менде нелеріңіз бар?.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Әдеппен сөйлеп әдеттен
- 0
- 0
Үлкенге сіз деп иіліп,
Сыйласаң, ол да сүйініп,
Мақтайды жақсы бала деп,
Жақсыда ақыл-сана көп.
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі