Өлең, жыр, ақындар

Далам менің

Гаухар, маржан, асылдардан жаралған
көңілінен көктем нұры таралған.
Ақ пейілдің раушан гүлі бүр атқан,
қазағымның үнін есті даламнан.
Дабыл қағып өткен ғасыр заманнан,
қыран көзі келешекке қадалған.
Тайбурылдар шауып өткен дүбірлі,
қазағымның самалы есті даламнан.

Қарайтұғын таңдана,
ұлан-ғайыр кең дала.
Қарлығаштар аңсаған,
атамекен сен, дала!

Жайма шуақ жаз күніндей көсілген
жайлауыңның айналайын кешінен.
Ғашық жандар бақыт тауып жүретін
толқын асу,
бұйра белді төсіңнен.
Ерлерінің еркелігін кешірген,
дәмін татқан Жібек жолы көшінен.
Шалғай жүрсе сағыныштан ұл-қызың,
далам, сені шығармайтын есінен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сәулетай

  • 0
  • 0

Кең-байтақ қазағым көгінің,
Сәулетай – сұңқары елімнің.
Алтын Күн нұрынан төгілген
шуағы болғайсың жерімнің.

Толық

Көк пен Жердің арасы

  • 0
  • 0

Көк пен Жердің арасында жаралған,
алтын күннің нұрларынан нәр алған.
Көк Түрігім, қасіретті тарихтың
құны қымбат жан берісіп, жан алған.

Толық

Қобызым

  • 0
  • 0

Қобызым, жеткіз баһадүрлердің дауысын,
делебем қозсын!
Жасындай ойнап намысым.
Надандық билеп,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер