Өлең, жыр, ақындар

Қар жауып тұр

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 2464
Қар жауып тұр.
Қан тамады — қара қан,
Қара қанды қардың тілі жалаған.
Қан ізімен біреу ілбіп келеді, жалаң аяқ.
Қаншық тағдыр талаған.
Жалаң аяқ. Тұт жалаңаш, жалаңаш,
Тағына да, бағына да ол қарамас.
Құр сүлдерін сүйреп кіріп барады,
Кеңістіктің көмейіне — араны аш.
Тіл байлану осы шығар, жақ сынып,
Жетім қалды жер бетінде жақсы үміт.
Сұр ажал жүр аманатын Алланың,
Аман-есен адамдарға тапсырып.
Тәңір шақтап тартпаған соң бойға бас,
Сорлы пенде ертеңін еш ойламас.
...нәзік-нәзік ақ жұлдыздар мәз-мейрам,
Көңілдері бір-ақ сәттік тойға мас.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ғұмыр

  • 0
  • 0

Мен — жиырмадан асқан еңіреу,
Емексіп жүрген әрнеге.
Кездіктің ұшын сындырып,
Кектенсем, байлап жебеге —

Толық

Жаза

  • 0
  • 0

Алладан деп не болса да алдымен,
Азапқа сап сансыраттым жанды мен.
Құс қайтқанда қиқулайды жүрегім
Уысында тағдырымның қан-күрең.

Толық

Жез қоңырау

  • 0
  • 0

Жез қоңырау жылайтын жазға қарай,
Жаз ғұмыры жастықтың аз қалғандай.
Гүлдей дәурен тұратын гүл құшақтап,
Жанарында қыздардың маздап арай.

Толық

Қарап көріңіз