Өлең, жыр, ақындар

Өткен күнiм

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 906
Өткен күнiм,
көктемгi мұң
ертегiм едi:
сенiң демiң,
ерiндерiң
өртедi менi.
Жоқ бiр кiрбiң,
пәк күлкiңнiң
сыңғыры дағы
сүйкiмiмен,
сиқырымен
жынды қылады.
Үнiңе мен
күнiменен
бiр қанбаушы едiм.
Кейде өкпелеп,
сөйлеп кенет,
бұртаңдаушы едiң.
Өмiр – кежiр.
Көңiлге жыр
салды мұң қанша!
Кеш, қарағым,
еске аламын
барлығын да аңсап…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Маңдайдағы сор екен алданғаным

  • 0
  • 0

Маңдайдағы сор екен алданғаным,
қол жетпейтiн Айды мен армандадым.
Тұз татиды ғұмырдың кермек дәмi,
ұқтым Тәңiр көңiлге салғанда мұң.

Толық

Тар боп қапты көйлегім...

  • 0
  • 0

Бірнеше рет жуылып,
Қысқарыпты көйлегім.
Етек-жеңі шуылып
Тар боп қалған ғой дедім.

Толық

Дала

  • 0
  • 0

Да-а-ла-а-а!
Омырауыңа гүл қадап алып,
шығардың қардан көктемдi сүйреп.
Жыр жазушы едiм жылғаға барып,

Толық

Қарап көріңіз