Өлең, жыр, ақындар

Қар жапқан шыңның басына шығып жаңа мен

  • 18.07.2020
  • 0
  • 0
  • 761
Қар жапқан шыңның басына шығып жаңа мен,
Биіктен төмен қарап ем.
Өзім де қатты таң қалдым,
Кісі екенін таныдым сонда мен әрең
Етекте қаптап, қыбырлап жүрген жандардың.

Содан соң төмен түскен соң,
Сағынып таудың самалын,
Бұлақтың суын ішкен соң,
Жоғары жаққа қарадым.
Биікте тұрған кісі ме, тас па, құс па, әлде?!
Ажырата алмадым…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жауыннан соң жатыр ма екен жер кеппей

  • 0
  • 0

Жауыннан соң жатыр ма екен жер кеппей,
Көргің келсе атқа мініп, қырға шық.
Егін еккен жерге жатса су жетпей,
Кей қаланы кетеді екен су басып.

Толық

Жеріміздің жазылмаған жарасы

  • 0
  • 0

Жеріміздің жазылмаған жарасы,
Жерлестердің кінәсі мен күнәсі,
Шоқан менен Ыбырайдың наласы,
Ахметтің, Бейімбеттің ызасы,

Толық

Қуанғанда тәтті жырды жазғанмын

  • 0
  • 0

Қуанғанда тәтті жырды жазғанмын,
Кетті бәрі жұтылып.
Қиналғанда ащы жырды жазғанмын,
Шайнап-шайнап, тастады оны түкіріп.

Толық

Қарап көріңіз