Қазақы апта

Дүйсенбіде желігіп жиен келді,
«Қырық серкеш» көтерер сүйенгенді.
Сейсенбіде нағашым нөкерімен
Текеметін төрімнің иемденді.

Сәрсенбіде «сәлем» деп бажам келді,
Басқа уақыт таба алмай, азанда енді.
Бейсенбіде жас балдыз былқ-сылқ етіп,
Жездесіне көтертті қазанды енді.

Бауыр шіркін бассалса жұма күні,
Қалт жіберер қалайша құда мұны?
«Мың жылдыққа» мөр басып мипалаумен,
Ұмытпаңыз, – деп қойды, – жүдә мұны.

Салып ұрып сенбіде бөлем жетті,
Бөлем жетіп, тіреді төбем көкті.
Бір тоқтының бұйырған басын ұстап,
Бөтелкенің түбінде өлеңдетті,

Өлеңдетсін.
Көңілдің, тек, сол күні
бүрін жарса болғаны ексең гүлі.
Қонақ кетіп, орнына көрші қалды,
Сарқыт жалап сарп етер жексенбіні.

Үйреніскен әлгіндей қимай халді,
Көңіл шіркін көңілсіз шимайланды.
Құрдас та кеп қыжыртпақ болған екен,
Құдай атып, аптаға сыймай қалды.

Бірде баққа кенеліп, бірде азапқа,
Қиналғанмен сенеді қыр ғажапқа.
Өзі қонақ боп жүріп дүниеге
қонақ күтер...
Не дерсің бұл қазаққа?!

---