Өлең, жыр, ақындар

...Сен де мендей жаныңды мұңға малып

  • 22.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1887
...Сен де мендей жаныңды мұңға малып
Көрдің бе? Ай секілді түнде ағарып...
Түн ылғи шошытады дүниедегі
Ең жақын адамымды ұрлап алып...
Уақыт та алып кете алмай өзін бұрып.
Көрсетеді (кім үшін?) төзімділік...
Қараңғылық түскенде неге адамдар
Қарсы алуға тиісті көзін жұмып?..
Бәлкім тылсым түс болып қашықтады?
Бәлкім сол ма күткені, асыққаны?..
Неге сосын соншама жап-жарықта
Жүреді олар жанарын ашып бәрі?..
Солқылында өмірдің, тынысында
Жаным әзер ілініп тұр ұшында...
Мен алаңсыз ұйықтар ем! Менсіз өмір
Сүре алмайтын жүректің бұрышында...
Мазасыз жан таба алмай Жер, Көктен де,
Мұң ба, әлде, бірдеңе меңдеткенде –
Мені қорып отырар Қыз қайда? – деп,
Түн жылайтын шығар-ау мен кеткенде...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Керек емес ештеңе. Ешкім. Өлең

  • 0
  • 0

Керек емес ештеңе. Ешкім. Өлең,
Мен болайын әндерін естімеген.
Күле алмадым қосылып көп тобырға,
сорыма орай,

Толық

Мен Өлеңді аяймын. Сендер кімді?

  • 0
  • 0

Мен Өлеңді аяймын. Сендер кімді?
Алдына оның барасың жылап қалып.
Тағдырыңнан теперіш көргеніңді,
болмағанын тірлігің тұрақталып.

Толық

Бір Күш бар!

  • 0
  • 0

Бір Күш бар!
Көтереді...
Құласаң, құла! Түспей...
Мен – жазбасам кетер еді

Толық

Қарап көріңіз