Өлең, жыр, ақындар

Екеу

  • 31.07.2020
  • 0
  • 0
  • 968
Жұмыр жердің бетінде,
Өкпек желдің өтінде,
Бүтін болып жаралдың
құрдым күннің шетінде.

Періште едің, дауласпан,
Сәби бетті, жылы өңі.
Бүтіндігің әу бастан,
Жаратқанның тілегі.

Бой түзедің, бұлқындың,
Ырық бердің ындынға.
Құлы болып құлқынның,
Құлдырадың құрдымға.

Жұпарыңды жай ұрып,
Жұрт ішінде жан бағып.
Ішің бөлек жайылып,
Сыртың кетті сандалып.

Күлдібадам күніңе,
Іштей айтып шүкір мың,
Үңгіріңде үніңе
діріл кірді: « Бү-тін-мі-ін!»

Сыртың басқа көрініп,
Ішің бөлек өріліп,
Құйтырқыға беріліп,
Негізіңнен жерініп.

Ішің найсап, сыртың дүр,
Қақ жарылдың екіге.
Тірлігіңді (тыртың құр)
Тәңір жазды ниетіңе.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Эзоп

  • 0
  • 0

Ежелдегі Эзоп деген кісіңнің,
Жан айқайын енді ғана түсіндім.
Сор заманның самай тері сияқты,
Мазмұн көшіп, өзгергені пішіннің.

Толық

Аларман

  • 0
  • 0

Адам деген аларман,
Алу үшін жаралған.
Айналасын жалмаған,
Ала көңіл шабарман.

Толық

Сөз қалады

  • 0
  • 0

Ей, ақын, күйбеңді қой, жаз жырыңды,
Қайтесің қорға қиып аз күніңді.
Сабасын қара түннің шайқап жібер,
Шабыттың қабағынан наз білінді.

Толық

Қарап көріңіз